Mieczysław Grydzewski

Urodził się 27 grudnia 1894 r. w Warszawie. Syn Jakuba i Cecylii z d. Beudelschów.

W czasie I wojny światowej podjął studia prawnicze na Uniwersytecie Moskiewskim. Działacz niepodległościowy ps. „Kaszowski”. Następnie powrócił do kraju.

W czasie wojny polsko-bolszewickiej w 1920 r. pracował w biurze prasowym Naczelnego Wodza.

W 1922 r. ukończył studia na Uniwersytecie Warszawskim, uzyskując doktorat nauk filozoficznych.

Mieszkał w Warszawie. Dziennikarz, założyciel i redaktor pism literackich „Skamander” i „Wiadomości Literackie”. Na łamach tego pierwszego ukształtowała się grupa literacka „Skamander”.

Podczas II wojny światowej po kampanii 1939 r. przedostał się do Francji, a po jej upadku w 1940 r. do Wlk. Brytanii. Kontynuował wydawanie dawnych „Wiadomości Literackich” pod nazwami „Wiadomości Polskie, Polityczne i Literackie” (1940-1944) oraz „Wiadomości” (od 1946 r.). Był wybitnym felietonistą.

Po zakończeniu wojny zamieszkał na stałe w Londynie. Był wrogiem komunizmu i PRL, w 1957 r. powołał emigracyjną Akademię Literatury oraz ustanowił Nagrodę Wiadomości, przyznawaną do 1990 r. dla najlepszej polskiej książki wydanej na emigracji. Wobec złego stanu zdrowia w 1966 r. przekazał wydawanie „Wiadomości” Michałowi Chmielowcowi, sam w dalszym ciągu prowadził dział Silva rerum. Jedna z najważniejszych postaci emigracyjnej kultury polskiej.

W 1950 r. otrzymał nagrodę „Dziennika Polskiego i Dziennika Żołnierza”, w 1967 r. im. Anny Godlewskiej i Fundacji im. Alfreda Jurzykowskiego.

Zmarł 9 stycznia 1970 r. w Londynie.

Odznaczony Medalem Niepodległości.