Urodził się 25 listopada 1894 r. w Nowym Targu. Syn Karola, urzędnika, i Franciszki.
Ukończył gimnazjum w Nowym Targu, gdzie 16 czerwca 1913 r. uzyskał maturę. Podjął studia na Wydz. Prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego.
Od 1913 r. członek LV Polskiej Drużyny Strzeleckiej w Nowym Targu.
W czasie I wojny światowej w oddziale J. Piłsudskiego i Legionach Polskich. 6 sierpnia 1914 r. w baonie Mieczysława „Norwida” Neugebauera wyruszył w pole. Służył w III baonie 1 pp LP i w 5 pp LP.
Po kryzysie przysięgowym w Legionach we wrześniu 1917 r. w stopniu plut. wcielony do armii austro-węgierskiej.
Od 10 listopada 1918 r. w WP. Wstąpił wówczas do komp. podhalańskiej w Nowym Targu. 23 marca 1920 r. przeniesiony do rezerwy.
Kontynuował studia prawnicze.
Wobec trudnej sytuacji militarnej kraju w lipcu 1920 r. wstąpił do WP. Służył w II dyonie 5 psk. Brał udział w walkach z bolszewikami. 10 grudnia przeniesiony do rezerwy. Zweryfikowany jako ppor. rez. piech. z 1 czerwca 1919 r.
Kontynuował studia na Wydz. Prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego. 3 marca 1921 r. uzyskał absolutorium, a 31 maja 1924 r. doktorat praw.
W niepodległej Polsce pracował jako sędzia Sądu Grodzkiego w Toruniu. Co najmniej od 1932 r. jego naczelnik.
Członek Zw. Legionistów Polskich – prezes zarządu oddziału w Gnieźnie (od 1936 r.).
Zmarł 22 października 1953 r. i został pochowany na Cmentarzu Parafialnym przy ul. Wybickiego w Toruniu.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości.
Żonaty z Fryderyką N.
Kalendarz sądowy na rok 1932, Warszawa brw; Kalendarz informator sądowy na rok 1934, Warszawa [1934]; „Monitor Polski” nr 132/1931; Rocznik oficerski 1923, 1924; Rocznik oficerski rezerw 1934; Sprawozdanie Komendy Naczelnej Związku Legionistów Polskich, Warszawa 1938.