Urodził się 1 stycznia 1897 r. w Stanisławowie. Syn Marka, kolejarza, i Pauliny z Feldsztynów.
Od 1898 r. uczył się w II gimnazjum w Stanisławowie, a od 1912 r. w wieczorowym gimnazjum Adlera w Wiedniu.
Od 1912 r. członek PPS.
Po wybuchu wojny w 1914 r. wstąpił do Legionów Polskich ps. Adolf Insler”. Służył w VI baonie 1 i 7 pp. W 1917 r. ukończył szkołę oficerską pułku.
Od 1918 r. należał do POW w Stanisławowie. Po wyparciu Ukraińców z miasta od maja 1919 do 1 marca 1923 r. miał sprawować funkcję oficera ewidencyjnego. W 1922 r. wystąpił z PPS.
W latach 1927-1937 pracował w biurze pisania podań w Kobryniu, a następnie jako urzędnik (st. adiunkt) w PKP. Otrzymywał też rentę inwalidzką.
Członek Zw. Legionistów Polskich, sprawował funkcję skarbnika oddziału w Kobryniu.
Skazany za oszustwo, był bezrobotny.
Podczas kampanii 1939 r. ranny 15 września w rejonie Włodawy podczas bombardowania. W czasie okupacji przebywał w Warszawie. Od 1939 r. miał brać udział w działalności konspiracyjnej w szeregach SZP/ZWZ, a od 1941 r. w Polskiej Armii Ludowej. Dowodził w niej oddziałem na Pradze Północ. W styczniu 1944 r. uzyskał stopień mjr. PAL. Brał udział w powstaniu warszawskim na Pradze. Następnie wysiedlony przez Niemców poza teren miasta.
Po wojnie pracował zawodowo jako podreferendarz w PKP w Warszawie, równocześnie urlopowano go do prac związkowych. Zweryfikowany jako ppor.
W 1945 r. wstąpił do PPS, a potem należał do PPR i PZPR.
Zmarł po 1955 r.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości, Krzyżem Walecznych i srebrnym Krzyżem Zasługi.
Żonaty z Marią Wasiliew, miał synów Waldemara (ur. 1935) i Mirosława (ur. 1940).
M. Gałęzowski, Na wzór Berka Joselewicza. Żołnierze i oficerowie pochodzenia żydowskiego w Legionach Polskich, Warszawa 2010; „Monitor Polski” nr 121/1932; J. Pudełek, W drużynie Komendanta. Ze wspomnień żołnierza I Brygady i oficera Adiutantury Generalnej Naczelnika Państwa (1914-1921), Warszawa 1938.