Urodził się 17 stycznia 1902 r. w Medenicach pow. Drohobycz. Syn Eligiusza i Marii z Wyszyńskich.
Po 1918 r. w Wojsku Polskim. Zweryfikowany jako por. art. z 1 grudnia 1922 r., służył w 21 pap (1923) i 11 pap (1924). Następnie w rezerwie.
Ukończył studia prawnicze na Uniwersytecie Jgiellońskim, w 1926 r. uzyskując doktorat.
W niepodległej Polsce pracował jako sędzia Sądu Okręgowego w Krakowie, a w końcu lat 30. w Katowicach..
Po II wojnie światowej od 22 sierpnia 1945 r. w LWP. Służył w Wojskowym Sądzie Rejonowym w Katowicach. Zwolniony z tego stanowiska na początku 1947 r. 20 lutego 1948 r. w stopniu mjr. mianowany szefem Wojskowego Sądu Rejonowego w Poznaniu. Uczestniczył w procesach politycznych. Jak wspominał płk Jan Radwański ten elegancki i grzeczny pan strasznie niszczył klasę robotniczą. Surowe wyroki spadały zupełnie świadomie na ludzi niewinnych lub mało winnych. Awansował do stopnia płk. 28 czerwca 1949 r. przeniesiony do rezerwy.
Dalsze jego losy są nieznane.
Odznaczony Medalem Niepodległości.
Godziemba, Mordercy w mundurach (2), www.blogpress.pl/node/17963 [dostęp 31 III 2021]; R. Leśkiewicz, „Dokumentacja wojskowego wymiaru sprawiedliwości jako źródło do badań nad historią aparatu represji”, C:/Users/Wiktor/Downloads/Rafal-Leskiewicz-Dokumentacja-wojskowego-wymiaru-sprawiedliwosci-jako-zrodlo-do-.pdf [dostęp 31 III 2021]; „Monitor Polski” nr 212/1933; M. Paszek, Odpowiedzialność sędziów Wojskowego Sądu Rejonowego w Katowicach za zbrodnie sądowe (1946–1955), „Czasopismo Prawno-Historyczne” t. LXVII/2015 zesz. 2; T. Pietrykowski, Sądownictwo polskie na Śląsku 1922–1937, Katowice 1939; Rocznik oficerski 1923, 1924; Rocznik oficerski rezerw 1934.