Urodził się 1 stycznia 1897 r. w Krasiczynie. Syn Błażeja i Karoliny z Przyłęckich. Brat Juliana (zob.).
W czasie I wojny światowej w armii austro-węgierskiej.
Po 1918 r. w Wojsku Polskim. Zweryfikowany jako por. art. z 1 czerwca 1919 r. Służył w 4 pap (1923) i Szkole Młodszych Oficerów Artylerii w Toruniu (1924). Awansowany 1 lipca 1925 r. na kpt. art., w latach 1925–1927 studiował w Wyższej Szkole Wojennej w Warszawie. Po jej ukończeniu przydzielony do Centrum Wyszkolenia Artylerii (1928). Od 1931 r. był referentem w Departamencie Artylerii MSWojsk. 15 sierpnia 1933 r. przeniesiony do 3 pac. Awansowany 1 stycznia 1934 r. na mjr. dypl. art., wiosną 1939 r. był dowódcą II dyonu 16 pal. Następnie oficer Oddz. III sztabu Armii „Modlin”.
Podczas II wojny światowej w czasie kampanii 1939 r. brał udział w walkach na Mazowszu i Lubelszczyźnie. Po kapitulacji armii pod Tomaszowem Lubelskim (26 września) dostał się do niewoli niemieckiej. Przebywał w niej m.in. w oflagu II B w Arnswalde.
Po wojnie na emigracji. Mieszkał we Francji. Awansował na ppłk. dypl. art.
Zmarł 8 sierpnia 1989 r. w Paryżu.
Odznaczony Medalem Niepodległości i srebrnym Krzyżem Zasługi.
Żonaty z Marią Martą Jaszkowską, miał troje dzieci m.in. syna Wiesława Jerzego i córkę Barbarę (23 I 1928–28 VIII 1945), a następnie z Janette Fourcade, z którą miał dwoje dzieci.
W. Chocianowicz, W 50 lecie powstania Wyższej Szkoły Wojennej w Warszawie, Londyn 1969; L. Głowacki, Działania wojenne na Lubelszczyźnie w roku 1939, Lublin 1986; T. Jurga, W. Karbowski, Armia „Modlin” 1939, Warszawa 1987; „Monitor Polski” nr 12/1932; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928, 1932; R. Rybka, K. Stepan, Rocznik oficerski 1939, Kraków 2006.