Urodził się 4 listopada 1898 r. w Krakowie. Syn Józefa i Marii z Bellikanowiczów.
Ukończył gimnazjum w Tarnowie.
Podczas I wojny światowej służył w Legionach Polskich.
W niepodległej Polsce po 11 listopada 1918 r. służył w Wojsku Polskim. Ukończył kurs oficerów kasowych przy DOGen Kraków. Zweryfikowany jako por. adm.–gosp. z 1 czerwca 1919 r., był oficerem kasowym 73 pp (1923, 1925). Przemianowany na oficera piechoty, w 1928 r. pozostawał na przeszkoleniu w 73 pp. Awansowany 1 stycznia 1931 r. na kpt. piech., w 1932 r. służył w dowództwie 23 DP, zaś w 1935 r. w 73 pp. Wiosną 1939 r. był dowódcą 1 komp. Katowickiego baonu ON i jednocześnie komendantem miejskim PW w Katowicach (przy 73 pp).
Na czele tej komp. (w składzie 201 pp rez) wziął udział w kampanii wrześniowej 1939 r. Zapewne w końcu września dostał się do niewoli sowieckiej. Przebywał w obozie w Starobielsku.
W kwietniu lub maju 1940 r. zamordowany w Charkowie.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości i srebrnym Krzyżem Zasługi, pośmiertnie (2007) awansował na mjr.
Jego pamięci poświęcono tablicę w katedrze polowej WP w Warszawie.
Charków. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego, Warszawa 2003; L. Głowacki, Działania wojenne na Lubelszczyźnie w roku 1939, Lublin 1986; „Monitor Polski” nr 255/1933; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928, 1932; R. Rybka, K. Stepan, Rocznik oficerski 1939, Kraków 2006.