Urodził się 24 marca 1896 r. w Krasnymstawie. Syn Stanisława i Felicji z Żytkowskich.
W czasie I wojny światowej jako uczeń gimnazjum 4 sierpnia 1915 r. wstąpił do Legionów Polskich. W stopniu uł. służył w IV plut. 3 szw. 1puł LP.
Od listopada 1918 r. w WP. Zweryfikowany jako por. piech. z 1 czerwca 1919 r. i awansowany 1 stycznia 1927 r. na kpt. piech., był oficerem 76 pp. Sprawował też funkcję komendanta obwodu PW w Wołkowysku. Z dyspozycji dowódcy OK nr III z dniem 31 sierpnia 1934 r. został przeniesiony w stan spoczynku.
W 1939 r. zmobilizowany do WP, po 17 września dostał się do niewoli sowieckiej. Przebywał w obozie w Kozielsku.
Wywieziony na podstawie listy nr 022/3 z 9 kwietnia 1940 r., wkrótce potem został zamordowany w lesie katyńskim.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości, pośmiertnie (2007) awansował na mjr.
Żonaty z Genowefą Duchoniówną.
Jego pamięci poświęcono tablicę w katedrze polowej WP w Warszawie.
J. Cisek, E. Kozłowska, Ł. Wieczorek, Słownik Legionistów Polskich 1914-1918 t. 1, Kraków, Warszawa, Zalesie Górne 2017; Katyń. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego, Warszawa 2000; „Monitor Polski” nr 140/1932; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928, 1932; Spis ewidencyjny byłych żołnierzy 1 Pułku Ułanów Legionów Polskich Beliny im. Józefa Piłsudskiego, „Beliniak” nr 12/1962.