Urodził się 8 kwietnia 1899 r. w Warszawie. Syn Ludwika, właściciela zakładu introligatorskiego, i Stanisławy z Prokopów. Uczył się w gimnazjum gen. Pawła Chrzanowskiego w Warszawie. W okresie nauki szkolnej należał do Związku Młodzieży Polskiej „Pet”.
Po wybuchu I wojny światowej, w sierpniu 1914 r., podczas pobytu na wakacjach w Kijowie, został odcięty od rodziny. W kijowskim gimnazjum Polskiego Komitetu Opiekuńczego zdał maturę. Studiował w Instytucie Ekonomicznym w Moskwie. Na terenie Rosji brał udział w tworzeniu Harcerstwa Polskiego i należał do POW.
W grudniu 1918 r. powrócił do kraju. Podjął studia na Wydz. Prawa Uniwersytetu Warszawskiego.
W styczniu 1919 r. wstąpił do Wojska Polskiego. Brał udział w wojnie z Rosją bolszewicką 1919–1920. W roku 1921 przeniesiony do rezerwy. Z dniem 1 lipca 1925 r. mianowany ppor. rez. łączn. Ukończył studia, uzyskując magisterium.
Mieszkał w Warszawie. W roku 1925 rozpoczął pracę zawodową jako dziennikarz w Agencji Wschodniej, potem w Agencji Telegraficznej „Express” (współpracującej z Oddz. II Sztabu Generalnego i MSZ), której 25 sierpnia 1929 r. został redaktorem naczelnym. Od roku 1931 był jej współudziałowcem i jednym z dwóch dyrektorów. W 1933 r. został naczelnym redaktorem Polskiej Agencji Telegraficznej, 1 września 1938 r. jej naczelnym dyrektorem.
Po wybuchu II wojny światowej ewakuowany w kierunku wschodnim. Po agresji sowieckiej z 17 września przeszedł do Rumunii, gdzie został internowany. W styczniu 1940 r. przedostał się do Francji. W czerwcu tego roku ewakuowany do Wlk. Brytanii. W marcu 1941 r. w stopniu por. powołany do czynnej służby wojskowej, został kierownikiem redakcji „Dziennika Polskiego” (od 1944 „Dziennika Polskiego i Dziennika Żołnierza”)., potem kierownikiem Polskiej Agencji Telegraficznej. Awansowany do stopnia kpt.
Po wojnie zdemobilizowany pozostał na emigracji, Osiedlił się w Wlk. Brytanii. Pracował jako sekretarz redakcji „Dziennika Polskiego i Dziennika Żołnierza”. Zmarł 15 listopada 1963 r. w Londynie, został pochowany na tamtejszym Cmentarzu North Sheen.
Odznaczony Krzyżem Walecznych i Medalem Niepodległości oraz estońskim orderem Orła 3 kl.
Żonaty z Haliną Wilczyńską, małżeństwo to było bezpotomne.
W. Czarnecki, w: Polski Słownik Biograficzny t. XXIII z 1978; K. Grodziska, Polskie groby na cmentarzach Londynu, Kraków 1995; „Monitor Polski” 1934, nr 6; Rocznik oficerski rezerw 1934.