Bojownikom niepodległości

Mieczysław Wiktor Bętkowski

(1893–przed 1948?)

Urodził się 15 maja 1893 r. we Lwowie. Syn Jana i Teresy.

Studiował malarstwo.

Należał do PDS.

W czasie I wojny światowej od 16 sierpnia 1914 r. w Legionach Polskich. Przydzielony w stopniu plut. do 15 komp. 3 pp LP, w pułku tym odbył całą kampanię wojenną, awansując 1 stycznia 1917 r. na chor. piech. Od 1 lutego 1917 r. w Krajowym Iinspektoracie Zaciągu. Początkowo w inspektoracie w Zamościu, a od 1 maja był II oficerem zaciągowym w Powiatowym Urzędzie Zaciągu w Biłgoraju. 18 czerwca powrócił do 3 pp LP. Po kryzysie przysięgowym w Polskim Korpusie Posiłkowym. W okresie od 1 października 1917 do 16 stycznia 1918 r. był frekwentantem Szkoły Chorążych PKP w Bolechowie. Po przejściu II Brygady przez front pod Rarańczą (15/16 lutego 1918) internowany przez Austriaków w Dulfalvie. Potem uwolniony.

Od 25 października 1918 r. w WP, mianowany ppor. piech. z dniem 1 marca 1918. Na początku 1919 r. został adiutantem grupy mjr. I. Modelskiego na froncie ukraińskim. Brał udział w walkach w rejonie Lwowa. Wiosną 1919 r. oficer 15 pp.

Po wojnie zweryfikowany jako kpt. piech. ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 r., służył w oddz. I sztabu DOK nr VII w Poznaniu (1923), w 53 pp (1924) i 40 pp (1928). Awansowany 1 stycznia 1929 r. na mjr. piech., został przydzielony do KOP. Służył jako kwatermistrz baonu szkolnego w Centralnej Szkole Podoficerów KOP (kwiecień 1929 r.) i w 19 baonie KOP „Skałat”. 26 marca 1931 r. objął dowództwo baonu 13 pp. Od 13 maja tego roku referent bezpieczeństwa i dyscypliny w Komendzie Miasta Łodzi. 23 stycznia 1939 r. mianowany komendantem kadry zapasowej piechoty w Koninie.

Podczas kampanii 1939 r. dostał się do niewoli niemieckiej, w której przebywał przez cały okres wojny m.in. w oflagu VII A w Murnau. 29 kwietnia 1945 r. uwolniony przez wojska amerykańskie.

Dalsze jego losy są nieznane. W 1948 r. na wniosek żony został uznany za zaginionego.

Odznaczony Krzyżem Niepodległości, czterokrotnie Krzyżem Walecznych, złotym Krzyżem Zasługi oraz rumuńskim orderem Korony Rumunii 4 kl.

Żonaty z Zofią N.

Źródła

J. Cisek, E. Kozłowska, Ł. Wieczorek, Słownik Legionistów Polskich 1914-1918 t. 1, Kraków, Warszawa, Zalesie Górne 2017; W.K. Cygan, Oficerowie Legionów Polskich 1914-1917. Słownik biograficzny t. I, Warszawa 2005; Lista starszeństwa oficerów Legionów Polskich, Warszawa 1917; „Monitor Polski” nr 260/1931, 57/1948; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928, 1932; R. Rybka, K. Stepan, Rocznik oficerski 1939, Kraków 2006; K. Stepan, Prawie jak słownik, „Mars” t. 20/2006.