Bojownikom niepodległości

Mikołaj Brodziński

(1895-po 1932)

Urodził się 6 maja 1895 r. w Płuhowie pow. Złoczów. Syn Józefa i Marii z Hrynczyszynów.
Pracował na roli.
W czasie I wojny światowej od 25 sierpnia 1914 r. w Legionach Polskich. Do grudnia służył w 6 komp. 3 pp LP. Podczas działań w Karpatach dostał się do niewoli rosyjskiej. Po uwolnieniu wcielony do armii austro-węgierskiej, służył w 32 pp. Następnie ponownie w Legionach. Od 22 lutego do 10 kwietnia 1916 r. w kadrze artylerii, po czym od 1 maja w 3 baterii 1 part LP. W kwietniu 1917 r. przebywał w Domu Uzdrowieńców LP w Kamieńsku.
Po kryzysie przysięgowym od września 1917 r. w Polskim Korpusie Posiłkowym. Służył w Dowództwie Taborów. W następstwie przejścia II Brygady przez front pod Rarańczą (15/16 lutego 1918) internowany przez Austriaków w Bustyahaza.
Zwolniony, został wcielony do armii austro-węgierskiej. Służył w 148 part.
W niepodległej Polsce mieszkał w Złoczowie. Pracował jako woźny.
Zmarł po 1932 r.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości.

Informacja o przyznaniu odznaczenia
Monitor Polski nr 293/1932
Źródła

J. Cisek, E. Kozłowska, Ł. Wieczorek, Słownik Legionistów Polskich t. I, Kraków, Warszawa, Zalesie Górne 2017; „Monitor Polski” nr 293/1932.