Urodził się 6 grudnia 1896 r. w Drohobyczu. Syn Dymitra i Józefy z Cymbrykiewiczów.
Pracował jako monter.
W czasie I wojny światowej od 1914 r. w Legionach Polskich. Służył w 15 komp. 2 pp LP. W jego składzie 30 września wyjechał na front w Karpaty. Ranny 29 października pod Mołotkowem oraz 6 grudnia pod Zieloną, w grudniu przebywał w Janosspital w Budapeszcie. Następnie w 8 komp. 2 pp LP. Ranny 13 czerwca 1915 r. pod Rokitną, przebywał w szpitalu legionowym w Kamieńsku. Uzyskał stopień st. szer.
Po 1918 r. w Wojsku Polskim. W niepodległej Polsce podoficer zawodowy. W 1931 r. posiadał stopień st. sierż. Służył wówczas w 20 pp. Potem awansował na chor.
Podczas II wojny światowej brał udział w działalności konspiracyjnej w szeregach AK w Olkuszu.
Po wojnie mieszkał w Polsce od 1945 r. pozostawał pod kontrolą operacyjną komunistycznego aparatu bezpieczeństwa m.in. jako podejrzany o wydanie Żyda granatowym policjantom na posterunku w Ojcowie.
Zmarł po 1959 r.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości, Krzyżem Walecznych i brązowym Krzyżem Zasługi.
Lista chorych, rannych, zabitych i zaginionych legionistów do kwietnia 1915 roku, Oświęcim 1915; Lista strat Legionu Polskiego. Od lipca do października 1915, Piotrków 1915; T. Malinowski, M. Szumański, 2 Pułk Piechoty Legionów Polskich, t. I: Tradycja, Warszawa 1939; „Monitor Polski” nr 218/1931.