Urodził się 19 września 1898 r. w Warszawie. Syn Moszka i Sury.
Ukończył cztery klasy progimnazjum rządowego.
W czasie I wojny światowej 21 września 1915 r. wstąpił do Legionów Polskich. Początkowo był żołnierzem baonu uzupełniającego nr 3, a następnie komp. technicznej Komendy Legionów. Uczestniczył w walkach na wołyniu. Ranny pod Czeremoszem. Leczył się w szpitalu w Bielsku. 13 grudnia jako małoletni zwolniony z Legionów.
Od 1916 r. w POW w Warszawie.
Od maja 1917 r. ponownie w Legionach (1 part LP). W następstwie kryzysu przysięgowego latem zwolniony z Legionów. Zbiegł z transportu wiozącego go do obozu internowanych w Szczypiornie. Potem (prawdopodobnie) ponownie w POW. Uczestniczył w akcji rozbrajania Niemców w listopadzie 1918 r., po czym automatycznie wstąpił do WP.
Służył w 21 pp, a od października 1919 r. – w 2 parku wojsk kolejowych. Już 25 października (lub w kwietniu 1920 r.) z powodu częściowego inwalidztwa zwolniony z WP.
Przez krótki okres czasu był funkcjonariuszem Policji Państwowej. Następnie pracował jako szofer w Miejskich Zakładach Sanitarnych w Warszawie.
Członek Zw. Legionistów Polskich.
Zmarł po 1937 r.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości.
J. Cisek, E. Kozłowska, Ł. Wieczorek, Słownik Legionistów Polskich 1914-1918 t. 1, Kraków, Warszawa, Zalesie Górne 2017; M. Gałęzowski, Na wzór Berka Joselewicza. Żołnierze i oficerowie pochodzenia żydowskiego w Legionach Polskich, Warszawa 2010; „Monitor Polski” nr 93/1937.