Urodził się 28 października 1883 r. w Pabianicach. Syn Antoniego i Scholastyki z Fałkiewiczów.
Pracował jako tkacz w fabryce R. Kindlera w Pabianicach..
Od 1903 r. członek PPS w Pabianicach ps. „Bogdan”. Zajmował się kolportażem literatury socjalistycznej i był organizatorem kół robotniczych i dzielnicowych. W styczniu 1905 r. wchodził w skład komitetu lokalnego PPS w Pabianicach. W tym też roku wstąpił do Organizacji Bojowej PPS. Uczestnik akcji bojowej na urząd gminny w Dobroniu. We wrześniu 1906 r. został członkiem Pabianickiego Komitetu Robotniczego PPS. Aresztowany w końcu kwietnia 1907 r. przez władze rosyjskie pod zarzutem współudziału w napadzie na endeckie zebranie przedwyborcze do II Dumy w Domu Ludowym w Pabianicach, został osadzony w X pawilonie warszawskiej cytadeli. Uwolniony z powodu braku dowodów. Zorganizował zamach na policmajstra Aleksandra Jonina. Zdradzony, 17 listopada 1907 r. został aresztowany. Torturowany w śledztwie przez Jonina.
Zastrzelony w nocy z 19 na 20 listopada 1907 r. przez Jonina na tzw. Osinkach. Pochowany na Cmentarzu Parafialnym w Pabianicach kwat. 3.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości z mieczami.
Rodziny nie założył.
Jest patronem ulicy w Pabianicach.
S. Kalabiński, w: Słownik Biograficzny Działaczy Polskiego Ruchu Robotniczego t. 2, Warszawa 1987; S. Martynowski, Polska bojowa, Łódź 1937; „Monitor Polski” nr 177/1938.