Nikodem Brabander

Urodził się 8 maja 1893 r. w Warszawie. Syn Marka i Ernestyny.
czył się w Szkole Handlowej Zgromadzenia Kupców w Warszawie (uzyskał absolutorium). W 1911 r. uzyskał maturę w Leodium, po czym podjął studia mechaniczne na tamtejszej politechnice.
Po wybuchu I wojny światowej został internowany przez Niemców. W maju 1916 r. uwolniony, w październiku powrócił do kraju.
Wstąpił wówczas do Legionów Polskich. 15 listopada przydzielony do 1 baterii 1 part LP. Ukończył kurs instruktorski w Górze Kalwarii.
Po kryzysie przysięgowym lipcu 1917 r. nie został internowany i podjął studia na wydz. budowy maszyn Politechniki Warszawskiej.
Od listopada 1918 r. w WP. Służył w II dyonie 1 pap. Był kolejno podoficerem wywiadowczym, telefonistą i dowódcą okm. Brał udział w walkach z Ukraińcami w rejonie Lwowa oraz z bolszewikami. 1 października 1919 r. mianowany ppor. art. Służył w baterii zapasowej 1 part leg. 28 października skierowany do Polskiej Misji Wojskowej (Zakupów) we Francji. Od 12 marca 1920 r. ponownie w baterii zapasowej. W okresie od kwietnia do lipca przebywał na oficerskim kursie instruktorskim przy 1 pczołgów w Łodzi. Po jego ukończeniu powrócił do baterii jako tłumacz francuskiego instruktora. Z dniem 1 kwietnia 1920 r. otrzymał stopień por. art. Od 21 lipca w baterii zapasowej 8 pac. 17 listopada bezterminowo urlopowany, po czym przeniesiony do rezerwy. Zweryfikowany jako por. rez. art. ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 r.
Do 1922 r. studiował na Politechnice Warszawskiej, jednak prawdopodobnie studiów nie ukończył. Na początku lat 30. mieszkał w Katowicach. Pracował jako prokurent w firmie handlowej.
Członek Zw. Legionistów Polskich.
W 1939 r. zmobilizowany do WP, brał udział w kampanii wrześniowej, podczas której dostał się do niewoli niemieckiej. Przebywał w oflagu XIII A, a od maja 1941 r. w oflagu X C w Lubece. 2 maja 1945 r. uwolniony przez oddziały alianckie. Wyjechał wówczas do Paryża.
Dalsze jego losy są nieznane.
Odznaczony Medalem Niepodległości.
Żonaty z Różą Grynblat.