Bojownikom niepodległości

Norbert Bartoszewicz

(1900–1975)

Urodził się 27 maja 1900 r.

Po 1918 r. w WP. Służył w 58 pp. Ukończył Szkołę Podchorążych w Warszawie i 1 grudnia 1919 r. otrzymał stopień ppor. piech. 1 grudnia 1920 r. awansował na por. piech.

W pułku tym był m.in. dowódcą komp.1 stycznia 1934 r. awansował na kpt. piech. Od 1937 r. zajmował stanowisko adiutanta pułku. W końcu sierpnia został adiutantem Ośrodka Zapasowego 14 DP.

W jego składzie uczestniczył w kampanii 1939 r. 22 września został oficerem operacyjnym improwizowanej 50 DP. Po bitwie pod Kockiem 6 października 1939 r. dostał się do niewoli niemieckiej, w której przebywał przez cały okres wojny m.in. w oflagu II C w Woldenbergu.

Po uwolnieniu mieszkał w kraju.

Zmarł w lutym 1975 r. w Poznaniu.

Odznaczony Krzyżem Niepodległości i srebrnym Krzyżem Zasługi.

Źródła

W.K. Cygan, Żołnierze Niepodległości 1863-1938. Słownik biograficzny t. 4, Mińsk Mazowiecki-Warszawa-Kraków 2012; L. Głowacki, Działania wojenne na Lubelszczyźnie w roku 1939, Lublin 1986; „Monitor Polski” nr 235/1933; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928, 1932; R. Rybka, K. Stepan, Rocznik oficerski 1939, Kraków 2006.