Urodził się 18 marca 1897 r. w majątku Wiazyń na Mińszczyźnie. Syn Augustyna i Jadwigi z Bogdaszewskich.
Ukończył gimnazjum w Mińsku Litewskim (1915), po czym przez dwa semestry studiował na Wydz. Fizyczno-Matematycznym uniwersytetu w Piotrogrodzie.
W czasie I wojny światowej od 30 czerwca 1916 r. w armii rosyjskiej. Służył w 23 zenitowej baterii na froncie zachodnim. Po ukończeniu szkoły oficerskiej 23 października 1917 r. mianowany chor. art. Był młodszym oficerem w 105 zenitowej baterii na froncie zachodnim.
Od 20 grudnia 1917 r. w II baonie Legii Oficerskiej I Korpusu Polskiego w Rosji. Od 1 marca do 26 czerwca 1918 r. zajmował stanowisko szefa łączności 2 BArt. Po demobilizacji korpusu przyjechał do Warszawy.
Od 11 listopada 1918 r. w WP. Początkowo służył w Szkole Oficerskiej Artylerii w Rembertowie. 2 stycznia 1919 r. przeniesiony do 1 baterii 10 pap (potem: 2 pap leg). 5 maja 1919 r. wyruszył na front bolszewicki. Po powrocie od 19 stycznia 1920 r. adiutant I dyonu 2 pap leg. Wyróżnił się 1 czerwca kiedy poza służbą własną jeszcze kierował ogniem 6 baterii orz w dniu 17 czerwca będąc przydzielonym do wypadowej grupy za Berezynę, z zadaniem informowania Dow. Dyonu o rozwijaniu się akcji, której z powodu silnej mgły bezpośrednio obserwować z pkt. obserw. nie można było, a sytuacja wymagała stałego wsparcia ogniem artyleryjskim.
7 stycznia 1921 r. został dowódcą szkoły podoficerskiej 2 BArt., a potem dowódcą kursu podoficerów przy Centrum Wyszkolenia 2 Armii. 1 marca 1921 r. awansował na por. art.
16 czerwca 1921 r. odkomenderowany na półroczny kurs dowódców baonów i równorzędnych jednostek do Francji. Po powrocie od 24 sierpnia do 30 listopada przebywał na kursie opl. Następnie w 1 dyonie art. plot. Zweryfikowany jako por. art. z 1 czerwca 1919 r., od 1 października 1922 r. studiował w Wyższej Szkole Wojennej w Warszawie. Awansowany 1 lipca 1923 r. na kpt. art. Po ukończeniu szkoły (1 października 1924) służył jako referent w wydz. III Oddz. III MSWojsk. Od 16 grudnia 1926 r. referent, potem kierownik referatu,
w Biurze Ogólno-Organizacyjnym MSWojsk. 10 grudnia 1928 r. przeniesiony do Oddz. II Sztabu Głównego, został kierownikiem Ekspozytury nr 1 w Wilnie (do 31 października 1931). Następnie w 1 pap leg. Skierowany na pięciomiesięczny kurs w Centalnej Szkole Strzelania w Toruniu.Po odbyciu stażu został przydzielony do dyspozycji II wiceministra SWojsk, był kierownikiem referatu. 1 stycznia 1933 r. awansował na mjr. dypl. art. 28 lipca 1933 r. został mianowany zastępcą szefa sztabu KOP. Funkcję tę sprawował do 1 listopada 1936 r. Następnie w 29 pal. Od 1 stycznia 1939 r. ponownie w Oddz. II Sztabu Głównego. Awansowany 19 marca 1939 r. na ppłk. dypl. art., był wówczas kierownikiem samodz. referatu „R” w wydz. IV ewidencji.
Podczas II wojny światowej w czasie kampanii 1939 r. pozostawał na zajmowanym doitąd stanowisku. Po agresji sowieckiej 18 września przeszedł do Rumunii, gdzie został internowany. Już 17 października zameldował się w Stacji Zbornej Oficerów w Paryżu. Od 2 do 30 listopada przebywał na kursie dyonów artylerii. Po jego ukończeniu od 1 grudnia komendant kursów dowódców dyonów w Centrum Wyszkolenia Artylerii w Cöetquidan. Funkcję tę sprawował do 18 czerwca 1940 r., po czym w związku z upadkiem Francji został ewakuowany do Wlk. Brytanii. Od 26 czerwca 1940 do 9 lutego 1941 r. służył w 8 Kadrowej BStrz. Następnie (do 24 listopada) komendant Szkoły Podchorążych Artylerii w Dundee i Lintrose House. Od 25 listopada 1941 r. był zastępcą dowódcy 10 pap (potem: 1 part mot.). W 1943 r. ukończył brytyjski kurs „Senior-Officers” w Bovington oraz kurs taktyczny w Oxford. 28 listopada 1943 r. został szefem sztabu 2 DGren Panc. Od 26 września 1944 r. dowódca 3 part mot. Dowodził nim (jako 3 pal mot.) do 15 kwietnia 1945 r. 1 stycznia 1946 r. awansował na płk. dypl. art.
Po demobilizacji zamieszkał w Londynie.
Zmarł 27 sierpnia 1979 r. we Włoszech i został pochowany na Cmentarzu North Sheen w Londynie.
Odznaczony orderem Virtuti Militari 5 kl., dwukrotnie Krzyżem Walecznych, złotym i srebrnym Krzyżem Zasługi oraz Medalem Niepodległości.
Żonaty z Zofią Gorską.
W. Chocianowicz, W 50 lecie powstania Wyższej Szkoły Wojennej w Warszawie, Londyn 1969; T. Dubicki, A. Suchcitz, Oficerowie wywiadu WP i PSZ w latach 1939-1945 t. II, Łomianki 2011; „Monitor Polski” nr 258/1933; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928, 1932; R. Rybka, K. Stepan, Rocznik oficerski 1939, Kraków 2006.