Urodził się w 1887 r. w Ciechocinku. Syn Aleksandra i Eugenii.
Uczył się w Szkole Technicznej Edwarda Świecińskiego w Warszawie. Prawdopodobnie wówczas wstąpił do Związku Młodzieży Socjalistycznej. Uczestniczył w akcji agitacyjnej na rzecz strajku szkolnego, za co został wydalony ze szkoły.
Jako praktykant podjął pracę w fabryce. Prowadził działalność agitacyjną. Zapewne na początku 1905 r. wstąpił do PPS-Proletariat ps. „Oldek”. Pracował w tajnej drukarni partyjnej w Warszawie. Podczas zajęcia zdekonspirowanej drukarni przez żandarmerię i policję rosyjską został ciężko ranny.
Zmarł z ran 16 sierpnia 1905 r. w szpitalu w Warszawie i został pochowany na tamtejszym Cmentarzu Parafialnym na Powązkach kwat. 248.
Pośmiertnie odznaczony Krzyżem Niepodległości.
Rodziny nie założył.
S. Kalabiński, w: Słownik Biograficzny Działaczy Polskiego Ruchu Robotniczego t. 2, Warszawa 1987; „Monitor Polski” nr 177/1938.