Urodził się 13 września 1895 r. w Milówce koło Żywca. Syn Michała i Stefanii z Mallych.
Uczył się w I Wyższej Szkole Realnej w Krakowie.
W czasie I wojny światowej od 16 sierpnia 1914 r. służył w Legionach Polskich. Początkowo w 2 pp LP, a potem 9 komp. 3 pp LP.
Po kryzysie przysięgowym od września 1917 r. w Polskim Korpusie Posiłkowym. Ukończył szkołę podoficerską korpusu i 12 lutego 1918 r. uzyskał stopień plut. Przydzielony do 5 komp. uzupełniającej. W następstwie przejścia II Brygady przez front pod Rarańczą (15/16 lutego) internowany przez Austriaków w Bustyahaza.
Po 1918 r. w WP. Zweryfikowany jako por. adm. (grupa adm. int.) z 1 czerwca 1919, był oficerem kasowym 1 pułku kolejowego (1923, 1924) oraz Rejonowego Kierownictwa Intendentury w Dęblinie (1928). Od 1932 r. służył w szefostwie intendentury OK nr VIII w Toruniu. 1 stycznia 1936 r. awansował na kpt. int. Wiosną 1939 r. był kierownikiem referatu budżetowo-rachunkowego.
Podczas kampanii 1939 r. dostał się do niewoli niemieckiej. Przebywał m.in. w oflagu II C w Woldenbergu.
Po wojnie mieszkał w Rzeszowie.
Zmarł 20 września 1970 r.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości, Krzyżem Walecznych oraz srebrnym Krzyżem Zasługi.
Żonaty z Marią Hoszowską, miał z nią syna Zbigniewa (23 VII 1921-19 I 1997) i córkę Danutę (ur. 16 II 1925) zamężną Woźniacką.
J. Cisek, E. Kozłowska, Ł. Wieczorek, Słownik Legionistów Polskich 1914-1918 t. 1, Kraków, Warszawa, Zalesie Górne 2017; W.K. Cygan, Żołnierze Niepodległości 1863-1938. Słownik biograficzny t. 4, Mińsk Mazowiecki-Warszawa-Kraków 2012; „Monitor Polski” nr 12/1932; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928, 1932; R. Rybka, K. Stepan, Rocznik oficerski 1939, Kraków 2006.