Urodził się 1 czerwca 1899 r. w Wiedniu. Syn Jana i Teresy z Schusterów.
W czasie I wojny światowej powołany do armii austro-węgierskiej. Ukończył szkołę oficerów rezerwy, uzyskując stopień pchor.
Od 3 listopada 1918 r. uczestniczył w obronie Lwowa przeciwko Ukraińcom. Dowodził placówką Kraszewskiego 5, wchodzącą w skład załogi odcinka II. Po wyparciu przeciwnika z miasta 25 listopada wcielony do I baonu 1 pstrz. lwowskich (potem: 38 pp). Uzyskał stopień ppor. piech. Po wojnie przeniesiony do rezerwy. Zweryfikowany jako ppor. rez. piech. z 1 czerwca 1919 r., 2 stycznia 1932 r. awansował na por. rez. piech.
W niepodległej Polsce w policji. Służył w komendzie powiatowej w Jarosławiu.
Podczas kampanii 1939 r. 18 września w Monasterzyskach dostał się do niewoli sowieckiej. Przebywał w obozie w Starobielsku. W kwietniu lub maju 1940 r. przewieziony do obozu w Juchnowie. Od 18 czerwca 1940 r. przebywał w obozie w Griazowcu. Po podpisaniu umowy Sikorski-Majski (30 lipca 1941 r.) uwolniony. 3 września wstąpił w Tockoje do Armii Polskiej w ZSSR. Dalsze jego losy są bliżej nieznane.
Po wojnie zamieszkał na emigracji.
Zmarł 23 marca 1953 r. w Londynie i został pochowany na tamtejszym Cmentarzu St. Mary`s kwat. Plot G.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości, dwukrotnie Krzyżem Walecznych i srebrnym Krzyżem Zasługi.
K. Grodziska, Polskie groby na cmentarzach Londynu, Kraków 1995; „Monitor Polski” nr 258/1933; Obrona Lwowa 1-22 listopada 1918 t. 3, Lwów 1939; Rocznik oficerski 1923, 1924; Rocznik oficerski rezerw 1934.