Bojownikom niepodległości

Paweł Barys

(1892–1916)

Paweł BarysUrodził się 25 stycznia 1892 r. w Kaczanówce pow. Skałat. Syn Wojciecha i Anny z Kaczmarzów.

Ukończył seminarium nauczycielskie.

Był nauczycielem ludowym. Członek PDS, od września 1912 r. sprawował funkcję zastępcy komendanta XII PDS w Tarnopolu.

W czasie I wojny światowej 22 sierpnia 1914 r. wstąpił do Legionów Polskich. Przydzielony do tworzonego 3 pp LP, potem odkomenderowany do szkoły podchorążych LP. 27 grudnia przeniesiony, jako pchor., do 6 komp. 3 pp LP. Przeszedł cały szlak bojowy pułku. Był absolwentem Szkoły Chorążych (1 marca-1 maja 1916). Po jej ukończeniu awansował na chor. piech. ze starszeństwem z 1 maja.

Poległ 17 czerwca 1916 r. pod folwarkiem Tuman na Wołyniu.

Pośmiertnie odznaczony orderem Virtuti Militari 5 kl. oraz Krzyżem Niepodległości, w niepodległej Polsce zweryfikowany do stopnia por. piech.

Rodziny nie założył.

Źródła

CAW, akta personalne 8901; H. Bagiński, U podstaw organizacji Wojska Polskiego 1908-1914, Warszawa 1935; J. Cisek, E. Kozłowska, Ł. Wieczorek, Słownik Legionistów Polskich 1914-1918 t. 1, Kraków, Warszawa, Zalesie Górne 2017; J. Cisek, K. Stepan, Lista strat Legionów Polskich 1914-1918, Kraków 2006; W.K. Cygan, Oficerowie Legionów Polskich 1914-1917. Słownik biograficzny t. 1, Warszawa 2005; W.K. Cygan, Żołnierze Niepodległości 1863-1938. Słownik biograficzny t. 4, Mińsk Mazowiecki-Warszawa-Kraków 2012; „Monitor Polski” nr 111/1931.