Pseudonim
„Zygmunt”
(1887–1907)
Urodził się w 1887 r. Syn Franciszka.
Od 1906 r. w PPS i jej OB. Nosił ps. „Zygmunt”. Po rozłamie w partii członek PPS-Frakcji Rewolucyjnej. Był instruktorem bojowym w Będzinie. W marcu 1907 r. przeniesiony do Radomia. 3 czerwca dokonał nieudanego zamachu na kasjera rządowego i został aresztowany w czasie akcji. Początkowo więziony w Radomiu, a następnie w X pawilonie warszawskiej cytadeli. Wyrokiem Warszawskiego Wojskowego Sądu Okręgowego skazany na karę śmierci.
Stracony 27 sierpnia 1907 r. na stokach cytadeli.
Pośmiertnie odznaczony Krzyżem Niepodległości z mieczami.
Informacja o przyznaniu odznaczenia
Monitor Polski nr 300/1930
Źródła
S. Kalabiński, w: Słownik Biograficzny Działaczy Polskiego Ruchu Robotniczego t. 2, Warszawa 1987; „Monitor Polski” nr 300/1930.