Paweł Lipowczan

Urodził się 19 marca 1891 r. w Ustroniu. Syn Pawła, rolnika, burmistrza Ustronia, i Anny z Bąków.

Ukończył polskie seminarium nauczycielskie w Bobrku koło Cieszyna oraz Wyższy Kurs Nauczycielski w Cieszynie.

Od 1912 r. pracował jako nauczyciel w szkole ludowej w Rudzicy koło Bielska.

Odbył obowiązkową służbę wojskową w armii austro-węgierskiej w charakterze jednorocznego ochotnika.

W czasie I wojny światowej w armii austro-węgierskiej. Jako oficer walczył na froncie wschodnim, gdzie został ciężko ranny (stracił prawe oko). Jako inwalida zwolniony z szeregów c.k. armii.

Od 1915 r. pracował jako nauczyciel w ewangelickiej Szkole Powszechnej nr 2 w Ustroniu. Od 1927 r. do wojny był jej kierownikiem. Uczył języka polskiego, historii i geografii.

W listopadzie 1918 r. mianowany pierwszym komendantem milicji ludowej w Ustroniu.

Organizator i prezes Macierzy Szkolnej, wiceprezes zarządu Polskiego Zw. Zachodniego, działacz Polskiego Tow. Tatrzańskiego „Beskid Śląski”i w latach 1924-1939 Tow. Przyjaciół Ustronia (rewident, skarbnik i prezes) i Tow. Ogrodniczo-Pszczelarskiego.

Podczas II wojny światowej we wrześniu 1939 r. uciekał w kierunku wschodnim Po zakończeniu walk 3 października powrócił do domu i tego samego dnia został aresztowany przez Niemców. Osadzony w więzieniu w Cieszynie, był torturowany w śledztwie. Wywieziony do obozu koncentracyjnego w Oranienburgu, a potem do Dachau.

Zginął 16 lutego (12 marca?) 1941 r. w obozie.

Odznaczony Medalem Niepodległości.

Jest patronem ulicy w Ustroniu.