Urodził się 30 czerwca 1898 r. w Tarnopolu. Syn Rudolfa.
Od 1913 r. należał do skautingu w Tarnopolu.
W czasie I wojny światowej od 18 sierpnia 1914 r. w Legionie Wschodnim. Potem w Legionach Polskich, służył w II Brygadzie. W stopniu st. szer. był żołnierzem komp. sztabowej Komendy Legionów.
Po kryzysie przysięgowym w Legionach od września 1917 r. w Polskim Korpusie Posiłkowym. W stopniu kpr. służył w dowództwie korpusu. W następstwie przejścia II Brygady przez front pod Rarańczą (15/16 lutego 1918) internowany przez Austriaków w Bustyahaza i w Huszt.
Po 1918 r. w WP. Po wojnie z bolszewikami poświęcił się zawodowej służbie wojskowej. Ukończył Oficerską Szkołę Piechoty i z dniem 15 sierpnia 1926 r. został mianowany ppor. piech. Przydzielony do 52 pp, 15 sierpnia 1928 r. awansował na por. piech., służył w 52 pp. Po 1935 r. przeniesiony do służby administracyjnej, 19 marca 1939 r. awansował na kpt. adm. Był wówczas oficerem placówki wywiadowczej KOP nr 8 w Równem.
Członek Zw. Legionistów Polskich.
Po II wojnie światowej zamieszkał w Wlk. Brytanii.
Zmarł 22 maja 1952 r. w Dundee.
Odznaczony Medalem Niepodległości i srebrnym Krzyżem Zasługi.
„Monitor Polski” nr 27/1934; Rocznik oficerski 1928, 1932; R. Rybka, K. Stepan, Rocznik oficerski 1939, Kraków 2006.