Urodził się 29 czerwca 1897 r. w Przemyślu. Syn Antoniego i Justyny z Derpowskich. Brat Jana Antoniego (zob.), Juliana (zob.) i Tadeusza Justyna (zob.).
Ukończył szkołę realną w we Lwowie (1914). Należał do skautingu.
W czasie I wojny światowej od 10 lutego 1915 r. służył w Legionach Polskich. Był podoficerem sanitarnym w 2 szw. 1 puł LP, a następnie pozostawał w dyspozycji lekarza pułku. 24 marca 1917 r. mianowany chor. wet. Przydzielony do podlegającego Komendzie Legionów szpitala koni, 2 czerwca awansował na ppor. wet. Od lipca w zastępstwie lekarz weterynarii 1 puł LP.
Po kryzysie przysięgowym wcielony do armii austro-węgierskiej. Ze względu na chorobę (zapalenie płuc) pozostawał w Krakowie. Tam też należał do POW.
Od 1 listopada 1918 r. brał udział w obronie Lwowa przeciwko Ukraińcom. Był oficerem zwiadowczym 5 baterii. Po wyparciu przeciwnika z miasta służył w 5 pap. Dowodził plut., a potem baterią podczas walk z Ukraińcami (do października 1919). Urlopowany dla kontynuowania studiów, już od stycznia 1920 r. ponownie oficer 5 pap. W jego składzie odbył wojnę polsko-bolszewicką.
Po jej zakończeniu dowodził baterią i, przejściowo, dyonem. Zweryfikowany jako por. art. z 1 czerwca 1919, 1 lipca 1923 r. awansował na kpt. art. W okresie od 16 września 1927 do 31 marca 1930 r. był komendantem klasy w Centrum Wyszkolenia Artylerii, a potem do końca roku adiutantem Szkoły Podchorążych Artylerii. Z dniem 1 stycznia 1931 r. otrzymał stopień mjr. art.; służył w 16 pal. W lutym 1931 r. został dowódcą dyonu, potem (1 maja 1933–17 kwietnia 1935) kwatermistrzem pułku i ponownie dowódcą dyonu (18 kwietnia 1935–17 maja 1936). Przeniesiony do 29 pal, objął w nim funkcję dowódcy I dyonu. 19 marca 1939 r. awansował na ppłk. art.
W czasie kampanii 1939 r. po 17 września dostał się do niewoli sowieckiej. Przebywał w obozie w Starobielsku.
Zamordowany w kwietniu lub maju 1940 r. w Charkowie.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości, dwukrotnie Krzyżem Walecznych oraz złotym Krzyżem Zasługi, pośmiertnie (2007) awansował na płk.
Poświęcono mu tablicę pamiątkową w katedrze polowej WP w Warszawie.
Charków. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego, Warszawa 2003; W.K. Cygan, Oficerowie Legionów Polskich 1914–1917. Słownik biograficzny t. 1, Warszawa 2005; P. Hubiak, Belina i jego ułani, Kraków 2003; Lista starszeństwa oficerów Legionów Polskich, Warszawa 1917; „Monitor Polski” nr 179/1931; Obrona Lwowa 1–22 listopada 1918 t. 3, Lwów 1939; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928, 1932; R. Rybka, K. Stepan, Rocznik oficerski 1939, Kraków 2006; J. Smoleński, 1 Pułk Ułanów Legionów Polskich Beliny im. Józefa Piłsudskiego, „Beliniak” nr 9/1959, 10/1960; J. Żuławski, Rodowód i organizacja 1 Pułku Ułanów Legionów Polskich, „Przegląd Kawaleryjski” nr 7/1933.