Urodził się 30 czerwca 1898 r. w Podgórzu (obecnie część Krakowa). Syn Michała i Marii z Lechów (Lachów).
Był uczniem ślusarskim.
W czasie I wojny światowej od 8 sierpnia 1914 r. w oddziałach strzeleckich i Legionach Polskich. W stopniu szer. służył w 6 komp. 2 pp LP i 7 komp. 3 pp LP. Awansował na st. szer. 29 czerwca 1916 r. zachorował, leczył się w szpitalach w Lublinie, Nowym Targu i Dęblinie. Następnie w służbie werbunkowej.
Po kryzysie przysięgowym w Polskim Korpusie Posiłkowym. Skierowany do kadry uzupełnień w Bolechowie. W następstwie przejścia II Brygady przez front pod Rarańczą (15/16 lutego 1918) internowany przez Austriaków w Talaborfalva.
Zwolniony, został wcielony do armii austro-węgierskiej i wysłany na front włoski, gdzie dostał się do niewoli.
W niepodległej Polsce funkcjonariusz policji. W 1932 r. w stopniu st. posterunkowego służył na terenie Krakowa.
Zmarł po 1932 r.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości i Krzyżem Walecznych.
J. Cisek, E. Kozłowska, Ł. Wieczorek, Słownik Legionistów Polskich 1914-1918 t. 1, Kraków, Warszawa, Zalesie Górne 2017; „Monitor Polski” nr 293/1932; V Lista strat Legionów Polskich, Piotrków 1916.