Bojownikom niepodległości

Piotr Biel

(1893–po 1933)

Urodził się 19 sierpnia 1893 r. w Grobli pow. Bochnia. Syn Pawła i Katarzyny z Burzyńskich.

W czasie I wojny światowej 8 sierpnia 1914 r. wstąpił do oddziałów strzeleckich i Legionów Polskich ps. „Szampion”. Służył w 3 pp LP m.in. w jego okm, a także w 6 pp LP i w Szpitalu Koni Piechoty.

Po kryzysie przysięgowym w Polskim Korpusie Posiłkowym. Był żołnierzem 3 pp LP, 15 grudnia 1917 r. awansował na st. szer.

W następstwie przejścia II Brygady przez front pod Rarańczą (15/16 lutego 1918) internowany przez Austriaków w Szaldobos.

Zwolniony, został wcielony do armii austro-węgierskiej. Służył w 20 pp.

W niepodległej Polsce mieszkał w Nowym Sączu. Pracował w rolnictwie.

Zmarł po 1933 r.

Odznaczony Krzyżem Niepodległości.

Źródła

J. Cisek, E. Kozłowska, Ł. Wieczorek, Słownik Legionistów Polskich 1914-1918 t. 1, Kraków, Warszawa, Zalesie Górne 2017; „Monitor Polski” nr 212/1933.