Bojownikom niepodległości

Piotr Głuch

(1894-po 1933)

Urodził się 29 czerwca 1894 r. w Trzebini pow. Chrzanów. Syn Stanisława i Marii z Pytlików.

W czasie I wojnyświatowej od 27 grudnia 1914 r. w Legionach Polskich. Służył w 2 pp LP. Brał udział w kampanii karpackiej, bukowińskiej i besarabskiej. Ranny 4 sierpnia 1915 r., leczył się na Węgrzech oraz w Kamieńsku. Po rekonwalescencji w 6 komp. 3 pp LP. W kwietniu 1917 r. przebywał w Domu Uzdrowieńców w Kamieńsku.

Po kryzysie przysięgowym w Legionach od września 1917 r. w Polskim Korpusie Posiłkowym. Służył w 3 pp LP i taborach Dowództwa Uzupełnień korpusu. W następstwie przejścia II Brygady przez front pod Rarańczą (15/16 lutego 1918) internowany przez Austriaków w Talaborfalva.

Zwolniony, został wcielony do armii austro-węgierskiej. Służył w 56 pp.

W niepodległej Polsce mieszkał w rodzinnej miejscowości. Co najmniej od czerwca 1919 r. pracował jako kolejarz w Trzebini.

Zmarł po 1933 r.

Odznaczony Krzyżem Niepodległości.

Informacja o przyznaniu odznaczenia
Monitor Polski nr 235/1933
Źródła

„Monitor Polski” nr 235/1933.