Bojownikom niepodległości

Piotr Imielski

(1894–1956)

Urodził się 28 czerwca 1894 r. w Łodygowicach pow. Żywiec. Syn Andrzeja i Tekli.

Pracował jako buchalter.

W czasie I wojny światowej od 4 września 1914 r. w Legionach Polskich. W stopniu kpr. od 20 września 1914 do 27 kwietnia 1915 r. w 2 i 3 komp. 2 pp LP. Ranny, po rekonwalescencji, od 9 czerwca 1915 r. w komp. sztabowej Komendy Legionów. Wiosną 1917 r. służył w intendenturze Komendy Legionów w stopniu chor. rach., był pomocnikiem referenta intendentury Komendy. Po kryzysie przysięgowym (lipiec 1917), od sierpnia podjął służbę w Polskim Korpusie Posiłkowym jako referent intendentury. Podczes przejścia II Brygady przez front pod Rarańczą (15/16 lutego 1918) dostał się do niewoli austriackiej. Był oskarżonym w procesie legionistów w Marmaros-Sziget (8 czerwca – 30 września 1918). Po abolicji procesu zwolniony. 25 października wstąpił do Polskiej Siły Zbrojnej. Awansował do stopnia ppor. rach. ze starszeństwem z 1 marca 1918. W listopadzie 1918 r. uczestniczył w rozbrajaniu okupantów.

W niepodległej Polsce wstąpił do Wojska Polskiego, przydzielony do tworzonego MSWojsk. Jako oficer Departamentu Gospodarczego 1 stycznia 1920 r. awansował do stopnia por. gosp., w listopadzie na kpt. gosp. (z dniem 1 kwietnia). Po wojnie z Rosją bolszewicką 1919–1920, zweryfikowany jako kpt. int. z 1 czerwca 1919, służył w Departamencie VII Intendentury MSWojsk (1923). W latach 1924–1925 studiował w Wyższej Szkole Intendentury w Warszawie. Następnie służył w Okręgowym Zakładzie Gospodarczym 1 (1925), w Departamencie Intendentury MSWojsk (1928), skąd 28 listopada 1932 r. przeniesiono go na stanowisko kierownika wydziału dowództwa KOP. 1 stycznia 1935 r. awansował do stopnia mjr. int. z wsw. Prawdopodobnie w tym roku podjął służbę w Państwowym Urzędzie WF i PW. Od 25 czerwca 1938 r. był kierownikiem wydziału rachunkowego Kierownictwa Zaopatrzenia Intendentury.

Zmarł w 1956 r. w Polsce.

Odznaczony Krzyżem Niepodległości, trzykrotnie Krzyżem Walecznych, złotym i srebrnym Krzyżem Zasługi.

Informacja o przyznaniu odznaczenia
Monitor Polski nr 218/1931
Źródła

W. Chocianowicz, W 50 lecie powstania Wyższej Szkoły Wojennej w Warszawie, Londyn 1969; M. Cisek, M. Miodoński, W. Motyka, Wiara i wierność. Wkład Żywiecczyzny w czyn niepodległościowy 1914–1918, Milówka 2018; W.K. Cygan, Oficerowie Legionów Polskich 1914–1917. Słownik biograficzny t. 2, Warszawa 2006; Lista starszeństwa oficerów Legionów Polskich, Warszawa 1917; „Monitor Polski” nr 218/1931; Rarańcza. Zbiór opracowań w 15 lecie czynu zbrojnego, Warszawa 1933; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928, 1932; R. Rybka, K. Stepan, Rocznik oficerski 1939, Kraków 2006; K. Stepan, Prawie jak słownik, „Mars” t. 20/2006.