Bojownikom niepodległości

Piotr Jancza

(1900–1977)

Urodził się 13 czerwca 1900 r. w Opatowie. Syn Jana i Agnieszki z Szostaków. Brat Władysława (zob.).

Uczył się w szkole handlowej w Radomiu. Jednocześnie w latach 1916–1920 pracował w magistracie w Opatowie jako kancelista, a następnie st. kancelista, pomocnik sekretarza i buchaltera.

W czasie I wojny światowej od 1 czerwca 1915 r. należał do skautingu. Od 1916 r. w I drużynie skautowej im. Romualda Traugutta (do czerwca 1919 r. jej komendant) w rodzinnym mieście, a także do POW.

W niepodległej Polsce od 1923 r. pracował jako referent ds. sanitarnych i weterynaryjno-rolnych Wydziału Powiatowego w Opatowie. W 1931 r. ukończył kurs w Studium Administracji Komunalnej przy Wolnej Wszechnicy Polskiej w Warszawie. 4 lipca 1933 r. opuścił Opatów, obejmując stanowisko Powiatowego Inspektora Samorządu Gminnego w Wydziale Powiatowym w Prużanie.

Działacz harcerski; od 1 czerwca 1919 r. był pierwszym komendantem V Hufca ZHP w Opatowie. Angażował się treż w działalność Związku Młodzieży Wiejskiej.

Podczas II wojny światowej mieszkał w Lublinie. We wrześniu 1944 r. wybrany na sekretarza Zarządu Związku Księgowych Oddział w Lublinie.

Po jej zakończeniu zamieszkał w Warszawie. Pracował jako wicedyrektor Departamentu w Ministerstwie Rolnictwa, był długoletnim pracownikiem PAN.

Zmarł 11 grudnia 1977 r.

Odznaczony Medalem Niepodległości.

Żonaty (od 9 II 1926) z Marią Heleną Wyczółkowską, miał syna Janusza Mariana (ur. 10 XII 1926).

Źródła

„Monitor Polski” nr 296/1931; A. Żychowski, Piotr Jancza, pierwszy komendant hufca, „Opatów” nr 3/2014; Z życia księgowych, „Gazeta Lubelska” nr 27/1944.