Urodził się 2 czerwca 1898 r. w Wysokiej. Syn Tomasza i Agnieszki z Thomysów.
W czasie I wojny światowej w armii niemieckiej.
W okresie od 5 czerwca do 1 grudnia 1919 r. w WP, po czym przeniesiony do rezerwy.
Uczestnik III powstania śląskiego (1921 r.).
Od 30 czerwca 1922 r. w Policji Województwa Śląskiego. Początkowo był funkcjonariuszem na posterunku w Koszęcinie. Od 1 lutego 1923 r. sprawował funkcję komendanta posterunku w Kośmidrach. 1 lipca awansował na przodownika. 1 grudnia został komendantem posterunku w Woźnikach. Od 25 marca 1924 r. sprawował funkcję kierownika kancelarii komendy powiatowej w Lublińcu. Z dniem 1 stycznia 1928 r. otrzymał stopień st. przodownika. Od 21 stycznia 1930 r. komendant posterunku w Lublińcu.
Na tym stanowisku wziął udział w kampanii 1939 r. Ewakuowany w kierunku wschodnim, po 17 września dostał się do niewoli sowieckiej. Przebywał w obozie w Ostaszkowie.
Wywieziony na podstawie listy nr 05/5 z 5 kwietnia 1940 r., wkrótce potem został zamordowany w Twerze.
Odznaczony Medalem Niepodległości i brązowym Krzyżem Zasługi, pośmiertnie (2007) awansował na aspiranta.
Jego pamięci poświęcono tablicę w katedrze polowej WP w Warszawie.
Miednoje. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego t. 1, Warszawa 2006; „Monitor Polski” nr 167/1932.