Urodził się 16 czerwca 1882 r. w Janowie Lubelskim. Syn Łukasza.
Po 1918 r. w WP. Służył w Dep. Gospodarczym MSWojsk, skąd 3 czerwca 1919 r. przeniesiono go na stanowisko szefa intendentury OGen Lublin (potem OK nr II). Zweryfikowany jako płk int. z wsw z 1 czerwca 1919, w lipcu 1924 r. został kierownikiem biura badań w Dep. VII MSWojsk w Warszawie. W 1928 r. służył w Instytucie Technicznym Intendentury. W marcu 1929 r. zwolniony ze stanowiska, po czym 31 sierpnia został przeniesiony w stan spoczynku.
Mieszkał w Warszawie.
Po kampanii 1939 r. aresztowany przez Sowietów.
Wywieziony na podstawie listy nr 043/1 z 20-22 kwietnia 1940 r., wkrótce potem został zamordowany na terenie Ukrainy, zapewne w Kijowie.
Odznaczony orderem Polonia Restituta 4 kl., Krzyżem Walecznych i Medalem Niepodległości.
Jego pamięci poświęcono tablicę w katedrze polowej Wojska Polskiego w Warszawie.
W. Chocianowicz, W 50 lecie powstania Wyższej Szkoły Wojennej w Warszawie, Londyn 1969; „Monitor Polski” nr 24/1933; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928; Rocznik oficerski rezerw 1934; Ukraiński ślad Katynia, Warszawa 1995.