Bojownikom niepodległości

Piotr Ojrzanowski

(1891–po 1945)

Urodził się 13 marca 1891 r.

W niepodległej Polsce po 11 listopada 1918 r. służył w Wojsku Polskim. Przez sześć miesięcy dowodził komp., a przez dziewięć miesięcy baonem 3 psp na froncie. Zweryfikowany jako kpt. piech. z 1 czerwca 1919 r., służył w 3 psp (1923), a potem w Służbie Transportowo-Kolejowej Oddz. IV Sztabu Generalnego (1924, 1928). Awansowany 1 stycznia 1928 r. na mjr. piech., w 1932 r. w samodz. wydz. wojskowym Ministerstwa Robót Publicznych, a w 1935 r. – w Ministerstwie Komunikacji. Wiosną 1939 r. pełnił funkcję kierownika referatu w biurze wojskowym Ministerstwa Przemysłu i Handlu.

Podczas kampanii wrześniowej 1939 r. dowodził improwizowanym baonem (od 19 wrzęsnia). Brał udział w walkach na Lubelszczyźnie. 30 września dostał się do niewoli niemieckiej. Przebywał między innymi w oflagu II C w Woldenbergu.

Zmarł po 1945 r.

Odznaczony orderem Virtuti Militari 5 kl., złotym Krzyżem Zasługi i Medalem Niepodległości.

Źródła

„Monitor Polski” 1937, nr 64; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928, 1932; R. Rybka, K. Stepan, Rocznik oficerski 1939, Kraków 2006.