Urodził się 22 maja 1902 r. w Staniłówce pow. Berdyczów. Syn Feliksa i Marii z Kubiwskich.
W niepodległej Polsce po 11 listopada 1918 r. służył w Wojsku Polskim. W 1921 r. służył w 28 pp. Po wybuchu III powstania śląskiego (2/3 maja 1921) przedostał się na Górny Śląsk i wzią udział w walkach w rejonie Katowic, Bytomia i Gliwic. Pozakończeniu działań zbrojnych powrócił do 28 pp. W 1933 r. posiadał stopień sierż. Służył w 7 baonie KOP „Podświle”.
Podczas kampanii wrześniowej 1939 r. w 3 pp. Dostał się do niewoli sowieckiej. Po wybuchu wojny niemiecko–sowieckiej (22 czerwca 1941) i podpisaniu umowy Sikorski–Majski uwolniony. Od 1942 r. w Armii Polskiej w ZSSR. Razem z nią wyszedł na Bliski Wschód.
W 1946 r. powrócił do Polski. Zamieszkał w Krapkowicach i pracował jako nauczyciel. W 1950 r. zamieszkał w Opolu.
Należał do ZBoWiD.
Zmarł po 1980 r.
Odznaczony Krzyżem Walecznych i Medalem Niepodległości, w PRL otrzymał order Odrodzenia Polski 4 kl.
W. K[aczorowski], w: Encyklopedia powstań śląskich, Opole 1982; „Monitor Polski” 1933, nr 24.