Urodził się 8 lutego 1894 r. w Brodach. Syn Józefa i Marii z Hołowieckich.
Należał do Oddziału Ćwiczebnego im. D. Chłapowskiego w Przemyślu.
W czasie I wojny światowej w Legionach Polskich. Był żołnierzem 1 pp LP. W połowie stycznia 1915 r. chory, przebywał w szpitalu rezerwowym zorganizowanym w szkole ludowej w Kętach. Awansowany na kpr., służył w 4 komp. I baonu 1 pp LP. W połowie sierpnia 1915 r. chory, leczył się w szpitalu legionowym w Kamieńsku.
Od 1918 r. w WP. Zweryfikowany jako por. piech. z 1 czerwca 1919 r., był oficerem 52 pp (1923, 1924). Następnie służył w KOP w Borszczowie i Czortkowie. Awansowany 1 stycznia 1930 r. na kpt. piech., wkrótce potem został przeniesiony do 37 pp. Od 1933 r. w Państwowym Urzędzie WF i PW. Wiosną 1939 r. był kierownikiem referatu wyszkolenia w Wydz. WF i Sportu.
Podczas kampanii 1939 r. ewakuowany w rejon Czortkowa, objął dowództwo improwizowanego oddziału. Po 17 września dostał się do niewoli sowieckiej. Przebywał w obozie w Kozielsku.
Wywieziony z obozu na podstawie listy z 2 kwietnia 1940 r., wkrótce potem został zamordowany w lesie katyńskim.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości, Krzyżem Walecznych i srebrnym Krzyżem Zasługi, pośmiertnie (2007) awansował na mjr. piech.
Żonaty, miał dzieci, m.in. syna Kazimierza.
Jego pamięci poświęcono tablice w katedrze polowej WP w Warszawie.
H. Bagiński, U podstaw organizacji Wojska Polskiego 1908-1914, Warszawa 1935; Katyń. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego, Warszawa 2000; Lista chorych, rannych, zabitych i zaginionych legionistów do kwietnia 1915 roku, Oświęcim 1915; Lista strat Legionu Polskiego. Od lipca do października 1915, Piotrków 1915; „Monitor Polski” nr 293/1932; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928, 1932; R. Rybka, K. Stepan, Rocznik oficerski 1939, Kraków 2006; J. S(nitko) R(zeszyt), w: Pro memoria, „Wojskowy Przegląd Historyczny” nr 4/1989; B. Tuszyński, Księga sportowców polskich ofiar II wojny światowej 1939-1945, Warszawa 1999.