Bojownikom niepodległości

Rałał Roman Jawic–Żywczański

(1888–po 1939)

Rałał Roman Jawic–ŻywczańskiUrodził się 6 marca 1888 r. w Warszawie. Syn Józefa i Zofii z Prepesjerów.

Ukończył szkołę średnią w Warszawie (1906 r.).

Uczestnik strajku szkolnego (1905 r.). Następnie czynny w PPS –  w 1907 i 1908 r. był więziony przez władze rosyjskie w X pawilonie warszawskiej cytadeli. Zwolniony, wyjechał do Krakowa.

Tam w roku akademickim 1908–1909 studiował na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Jagiellońskiego. Naukę kontynuował na uniwersytecie w Lozannie (1909–1910).

W czasie I wojny światowej w POW ps. „Żywczański”. Latem 1917 r. aresztowany przez Niemców, był internowany w obozach w Szczypiornie, Havelbergu i w Modlinie. Następnie zwolniony.

Brał udział w rozbrajaniu Niemców w listopadzie 1918 r.

Dziennikarz i publicysta. W 1920 r. czynny w akcji oświatowo-propagandowej.

W niepodległej Polsce mieszkał w Warszawie. Był współpracownikiem „Polski Zbrojnej”.

Założyciel Związku b. Więźniów Politycznych, należał do zarządu Związku Peowiaków.

Zmarł po 1939 r.

Odznaczony Krzyżem Niepodległości.

Źródła

S. Łoza, Czy wiesz kto to jest? t. 2, Warszawa 1939; „Monitor Polski” nr 140/1932.