Bojownikom niepodległości

Roman Aleksander Białobrzeski

(1892–po 1939)

Urodził się 28 lutego 1892 r. w Szkle pow. Jaworów. Syn Zygmunta

Uczył się (od 1904 r.) w Wyższej Szkole Realnej w Stanisławowie, a potem w Akademii Handlowej we Lwowie.

Pracował jako urzędnik bankowy.

W czasie I wojny światowej 15 sierpnia 1914 r. wstąpił do oddziałów strzeleckich i Legionów Polskich. Służył w 6 szw. 2 puł LP. W kwietniu 1917 r. ukończył kurs taborowy.

Po kryzysie przysięgowym w stopniu plut. w Polskim Korpusie Posiłkowym. Służył w kolumnie prowiantowej. W następstwie przejścia II Brygady przez front pod Rarańczą (15/16 lutego 1918) internowany przez Austraków w Szaldobos.

Po 1918 r. w WP. Od stycznia do sierpnia 1919 r. w stopniu ppor. tab. dowodził taborami II BJazdy. Potem służył w 2 puł. Uczestnik walk z bolszewikami.

Zweryfikowany jako por. tab. z 1 czerwca 1919, służył w 4 dyonie taborowym (1923, 1924). Co najmniej od 1928 r. był oficerem 12 puł. Z dyspozycji dowódcy OK nr VI z dniem 31 marca 1933 r. przeszedł w stan spoczynku.

Członek Zw. Legionistów Polskich. Należał do Koła 2 puł LP.

Zmarł po 1939 r.

Odznaczony Krzyżem Niepodległości i Krzyżem Walecznych.

Źródła

J. Cisek, E. Kozłowska, Ł. Wieczorek, Słownik Legionistów Polskich 1914-1918 t. 1, Kraków, Warszawa, Zalesie Górne 2017; W. Mondalski, Ostojacy, Lwów 1916; „Monitor Polski” nr 29/1932; Rocznik oficerów kawalerii 1930; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928, 1932; Rocznik oficerski rezerw 1934; Sprawozdanie Dyrekcyi c.k. wyższej szkoły realnej w Stanisławowie za rok szkolny 1904/5, Stanisławów 1905; Trzynaste Sprawozdanie Dyrekcyi c.k. Akademii Handlowej we Lwowie za rok szkolny 1911/1912, Lwów 1912.