Bojownikom niepodległości

Roman Balcerzak

(1883–1953)

Urodził się 31 grudnia 1883 r. w Słaboszewie gm. Kleczew. Syn Michała i Marii z Kuszowskich.

Po ukończeniu jednoklasowej szkoły prywatnej w Łodzi pracował jako tkacz.

W końcu 1904 r. wstąpił do PPS. Od następnego roku należał do jej OB ps. „Tomasz”, „Franciszek”. Był kierownikiem pierwszej dziesiątki bojowej w Łodzi. Uczestniczył w licznych akcjach., m.in. w napadzie na kasę powiatową w Opatowie i sklep monopolowy pod Aleksandrowem. Po rozłamie w partii należał do PPS-Frakcji Rewolucyjnej. Wchodził w skład Łódzkiego OKR. Aresztowany 1 listopada 1907 r. w Łodzi, wyrokiem Tymczasowego Sądu Wojennego w tym mieście z 5 czerwca 1908 r. został skazany na karę śmierci, zamienioną potem na bezterminową katorgę.

Był więziony aż do rewolucji lutowej w Rosji w 1917 r.

Po powrocie do Łodzi pracował w tamtejszym magistracie aż do marca 1940 r. Dalsze jego losy są bliżej nieznane.

Zmarł 3 grudnia 1953 r. w Łodzi.

Odznaczony Krzyżem Niepodległości z mieczami.

Źródła

W.K. Cygan, Żołnierze Niepodległości 1863-1938. Słownik biograficzny t. 3, Mińsk Mazowiecki-Warszawa-Kraków 2011; H. Dmowska, w: Słownik Biograficzny Działaczy Polskiego Ruchu Robotniczego t. 1, Warszawa 1985; „Monitor Polski” nr 178/1937.