Urodził się 17 grudnia 1900 r. we Lwowie. Syn Kaliksta i Marii z Wołowskich.
Absolwent gimnazjum.
W czasie I wojny światowej w POW.
Od 1 listopada 1918 r. w stopniu kan. uczestniczył w obronie Lwowa przeciwko Ukraińcom. Służył w artylerii (od 14 listopada – w 4 baterii). Po wyparciu przeciwnika z miasta bateria ta weszła w skład V BArt. W okresie od 15 sierpnia 1920 do 15 lutego 1921 r. uczył się w Szkole Podchorążych Artylerii w Poznaniu.
Mianowany 1 marca 1921 r. ppor. art., otrzymał przydział do 8 dak. Zweryfikowany jako por. art. z 1 grudnia 1920, następnie (1924, 1928) służył w 13 dak, skąd około 1930 r. został przeniesiony do 1 dyonu pomiarów artyleryjskich. Ukończył kurs intendentury WSWoj. Awansowany 19 marca 1937 r. na kpt. int. z wsw, wiosną 1939 r. był oficerem intendentury 5 DP.
Podczas kampanii 1939 r. szef intendentury 5 DP. Po kapitulacji załogi Warszawy (28 września) dostał się do niewoli niemieckiej. Przebywał m.in. w oflagu VI B w Dössel.
Zginął 27 września 1944 r. podczas omyłkowego ataku alianckiego lotnictwa na obóz. Pochowany na cmentarzu w Dössel.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości, Krzyżem Walecznych oraz srebrnym Krzyżem Zasługi, pośmiertnie awansował na mjr.
W. Chocianowicz, W 50 lecie powstania Wyższej Szkoły Wojennej w Warszawie, Londyn 1969; L. Głowacki, Obrona Warszawy i Modlina na tle kampanii wrześniowej 1939, Warszawa 1985; „Monitor Polski” nr 258/1933; Z. Moszumański, Z. Kozak, Wojenne szkoły dla oficerów artylerii [1914-1921], Pruszków brw; Obrona Lwowa 1-22 listopada 1918 t. 3, Lwów 1939; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928, 1932; R. Rybka, K. Stepan, Rocznik oficerski 1939, Kraków 2006.