Urodził się 24 sierpnia 1898 r. we Lwowie. Syn Jana i Katarzyny z Hrycaków. Członek Drużyn Bartoszowych. W czasie I wojny światowej w Legionach Polskich. Od 1918 r. w WP. Brał udział w walkach z Ukraińcami i bolszewikami. W służbie czynnej pozostawał do 1924 r., po czym został przeniesiony do rezerwy. Z dniem 1 lipca 1925 r. mianowany ppor. rez. piech., 2 stycznia 1932 r. awansował na por. rez. piech. Pracował jako nauczyciel w szkole powszechnej w Borszczowie. Był też powiatowym komendantem Zw. Strzeleckiego. W 1939 r. zmobilizowany do WP, po 17 września dostał się do niewoli sowieckiej. Przebywał w obozie w Starobielsku. W kwietniu lub maju 1940 r. został zamordowany w Charkowie. Odznaczony Krzyżem Niepodległości i złotym Krzyżem Zasługi, pośmiertnie awansował na mjr. (!) Jego pamięci poświęcono tablicę w katedrze polowej WP w Warszawie.
Charków. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego (Warszawa 2003); Rocznik oficerski rezerw 1934; Monitor Polski nr 217/1932.