Bojownikom niepodległości

Roman Fok–Dobrowolski

(1891–1965)

Urodził się 31 października 1891 r. w Podgórzu (obecnie część Krakowa). Syn Tomasza i Marii ze Staszkiewiczów.

W czasie I wojny światowej od 1914 r. w Legionach Polskich. Służył w 3 komp. IV baonu 1 pp LP. Na początku grudnia przebywał w szpitalu zorganizowanym w szkole męskiej w Teplicach. Następnie w 4 komp. IV baonu 5 pp LP. Awansował do stopnia sierż. Chory, w lipcu 1915 r. leczył się w szpitalu zorganizowanym w seminarium nauczycielskim w Tarnowie, zaś w sierpniu przebywał w Domu Uzdrowieńców LP w Kamieńsku.

Po 1918 r. w WP. Po wojnie z bolszewikami w rezerwie. Zweryfikowany jako ppor. rez. piech. z 1 czerwca 1919 r.

W niepodległej Polsce ukończył studia, uzyskując dyplom inżyniera leśnika.

Mieszkał w dobrach Skąpe, pracował w lasach księcia pszczyńskiego.

Zmarł w 1965 r. i został pochowany na Cmentarzu Komunalnym w Świnoujściu przy ul. Karsiborskiej 11.

Odznaczony Krzyżem Niepodległości.

Źródła

Lista chorych, rannych, zabitych i zaginionych legionistów do kwietnia 1915 roku, Oświęcim 1915; Lista strat Legionu Polskiego. Od lipca do października 1915, Piotrków 1915; Lista strat Legionu Polskiego. Od 1 maja do 1 lipca 1915, Piotrków 1915; Materiały do historii I Brygady, „Żołnierz Legionów i POW” nr 3-4/1939; „Monitor Polski” nr 167/1932; Rocznik oficerski 1923, 1924; Rocznik oficerski rezerw 1934.