Urodził się 25 czerwca 1899 r. w Kołomyi. Syn Eugeniusza i Alojzy z Kubisztalów.
Absolwent VI gimnazjum we Lwowie (maturę uzyskał w 1917).
W latach 1911–1914 należał do skautingu.
W czasie I wojny światowej od 1916 r. w Legionach Polskich. Służył w 2 baterii 1 part LP. Uczestniczył w kampanii wołyńskiej.
Po kryzysie przysięgowym we wrześniu 1917 r. wcielony do armii austro-węgierskiej.
Od 1919 r. w WP. W składzie 1 pac walczył z bolszewikami m.in. w rejonie Dźwińska. Ukończył kurs oficerów gospodarczych i został oficerem kasowym. W 1921 r. przeniesiony do rezerwy. Z dniem 1 lipca 1925 r. mianowany ppor. rez. int.
Pracował jako buchalter w Zbrojowni nr 2 w Warszawie, a potem w Instytucie Badań Materiałów Uzbrojenia.
Ukończył Wyższą Szkołę Handlową w Warszawie (1928). Studiował też na Wydz. Prawa i Nauk Politycznych Uniwersytecie Warszawskim.
Od 1931 r. był rzeczoznawcą w komisji normalizacji druków i wydawnictw państwowych Prezydium Rady Ministrów.
Autor prac z dziedziny ekonomii.
Działał w organizacjach zawodowych pracowników umysłowych.
W 1939 r. zmobilizowany do WP, po 17 września dostał się do niewoli sowieckiej. Przebywał w obozie w Kozielsku.
Wywieziony na podstawie listy nr 036/3 z 16 kwietnia 1940 r., wkrótce potem został zamordowany w lesie katyńskim.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości, pośmiertnie (2007) awansował na por.
Żonaty z Marią Protasówną, miał z nią córkę Danutę.
Jego pamięci poświęcono tablicę w katedrze polowej WP w Warszawie.
Katyń. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego, Warszawa 2000; „Monitor Polski” nr 27/1934; Rocznik oficerski rezerw 1934; J. S(nitko) R(zeszut): Pro memoria, „Wojskowy Przegląd Historyczny” nr 1/1991.