Urodził się 18 września (listopada?) 1897 r. w Orszynowie pow. Płock. Syn Romana i Kazimiery z Bańkowskich.
Ukończył szkołę średnią.
W czasie I wojny światowej w Legionach Polskich. Od 20 maja 1916 r. służył w 1 puł LP. Brał udział w walkach na Wołyniu. W połowie lutego 1917 r. w kolumnie prowiantowej 3 pp LP, a od 7 marca w3 komp. III baonu 1 pp LP.
Po kryzysie przysięgowym w Legionach w lipcu 1917 r. internowany przez Niemców w Szczypiornie.
Po zwolnieniu z obozu działał w organizacjach niepodległościowych na terenie Warszawy.
Od 11 listopada 1918 r. w Wojsku Polskim. Służył w 36 pp. 1 sierpnia 1919 r. mianowany ppor. piech. Następnie awansował na por. piech.
Zweryfikowany jako por. adm.gosp. z 1 czerwca 1919 r., w 1923 r. był oficerem prowiantowym 32 pp. Awansowany z dniem 15 sierpnia 1924 r. na kpt. adm. gosp., był oficerem Okręgowego Zakładu Gospodarczego 1 (1924). W 1928 r. w DOK nr I. Ukończył Szkołę Nauk Politycznych w Warszawie. W 1930 r. urlopowany z Wojska Polskiego, a następnie przeniesiony w stan spoczynku.
12 maja 1930 r. z ramienia MSZ oraz Ligi Morskiej i Kolonialnej wyjechał do Angoli, celem założenia pierwszej polskiej plantacji kawy. Od 1934 r. pracował jako kierownik działu ogólno-personalnego w wydziale szpitalnictwa Zarządu m. st. Warszawy.
Należał do Związku Legionistów Polskich (należał do zarządu oddziału miejskiego, sekretarz koła samorządowców), wiceprezes oddziału miejskiego Związku Przyjaciół Strzelca.
Zmarł po 1938 r.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości, Krzyżem Walecznych i srebrnym Krzyżem Zasługi.
S. Łoza, Czy wiesz kto to jest?, Warszawa 1938; „Monitor Polski” nr 259/1932; Pierwsza polska ekspedycja do Angoli, „Głos Trybunalski” nr 108/1930; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928; Rocznik oficerski rezerw 1934; Sprawozdanie zarządu okręgu stołecznego Związku Legionistów Polskich w Warszawie za czas od dn. 1.IV.1937 r. do dn. 30.IV.1939 r., [Warszawa 1939].