Bojownikom niepodległości

Roman Łubieński

(1895-1916)

łubieński romanUrodził się w 1895 r. w Poznaniu. Syn Eugeniusza i Anny z Łubieńskich.

Przed wojną był uczniem austriackiej Terezjańskiej Akademii Wojskowej w Wiener-Neustadt.

Po wybuchu wojny przedostał się do Legionów. Dowodził plut. 2 komp. VI baonu 1 pp LP. 9 października 1914 r. mianowany ppor. piech. Na skutek własnych starań 24 kwietnia 1915 r. przeniesiony do baonu uzupełniającego kpt. T. Terleckiego na stanowisko cenzora. W końcu maja przebywał w szpitalu twierdzy w Krakowie. W końcu listopada 1915 r. przydzielony do 6 pp LP, objął dowództwo 1 komp. Wraz z pułkiem brał udział w kampanii wołyńskiej. Przeniesiony na stanowisko adiutanta pułku, 1 kwietnia 1916 r. awansował na por. piech.

Podczas bitwy pod Kościuchnówką 6 lipca 1916 r. dostał się do niewoli rosyjskiej, w której został zabity podczas eskortowania.

Pośmiertnie odznaczony orderem Virtuti Militari 5 kl. i Krzyżem Niepodległości.

Informacja o przyznaniu odznaczenia
Monitor Polski nr 6/1934
Źródła

CAW, I.120.1.266; W.K. Cygan, Oficerowie Legionów Polskich 1914-1917. Słownik biograficzny t. 3, Warszawa 2006; T. Kasprzycki, Kartki z dziennika oficera I Brygady, Warszawa 1934; Historia 6 Pułku Piechoty Legionów Józefa Piłsudskiego t. I: Tradycja, Warszawa 1939; Lista starszeństwa oficerów Legionów Polskich, Warszawa 1917; Lista strat Legionu Polskiego. Od 1 maja do 1 lipca 1915, Piotrków 1915; Monitor Polski” 1934, nr 6; Rok bojów na Polesiu 1915-1916, Warszawa 1917; B. Waligóra, Organizacja 4 pułku Legionów Polskich, „Żołnierz Legionów i POW” 1939, nr 3-4.