Bojownikom niepodległości

Roman Obuchowicz

(1898–po 1934)

Urodził się 1 stycznia 1898 (1997?) r. w Wieliczce. Syn Michała, egzekutora podatkowego, i Antoniny.

Od 1908 r. kształcił się w gimnazjum w Nowym Targu.

Po wybuchu I wojny światowej, od 3 sierpnia 1914 r. w oddziałach Strzeleckich Józefa Piłsudskiego, od 16 sierpnia w Legionach Polskich. Służył w IV baonie 1 i 5 Pułku Piechoty I Brygady LP. Po kryzysie przysięgowym z lipca 1917 r.  od stycznia 1918 r. służył w Polskim Korpusie Posiłkowym w Bolechowie w stopniu kaprala. Po przejściu II Brygady przez front pod Rarańczą (15/16 lutego 1918) internowany przez Austriaków w Talaborfalva. Zwolniony, został wcielony do armii austro–węgierskiej. Służył w 20 pp.

W niepodległej Polsce od marca 1919 r. służył w Wojsku Polskim w 2 psp. Uczestnik wojny z Rosją bolszewicką 19191920.

Zweryfikowany jako por. piech. z 1 lutego 1923 r., co najmniej od 1924 do 1928 r. służył w 10 pp. Był między innymi oficerem PW. Przed 1932 r. przeniesiony w stan spoczynku.

Zmarł po 1934 r.

Odznaczony Krzyżem Niepodległości.

Źródła

„Monitor Polski” nr 87/1931; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928; Rocznik oficerski rezerw 1934; Sprawozdanie Dyrektora c.k. Gimnazyum w Nowym Targu z roku szkolnego 1914/15, Nowy Targ 1915; W. Wysocki, 10 Pułk Piechoty 1918–1939, Warszawa 1997; informacje Lesława Dalla z Zakopanego.