Urodził się 28 stycznia 1895 r. w Jaśle. Syn Jana i Ludmiły z Szeniawskch.
W czasie I wony światowej w armii austro-węgierskiej. Służył w 32 pp Obrony Krajowej. Należał do niepodległoścowej organizacji „Wolność”, stanowiącej ekspozyturę POW .
Po 1918 r. w WP. Zweryfikowany jako por. piech. z 1 czerwca 1919 r., do 1 kwietnia 1928 r. służył w 57 pp. Awansowany 15 sierpnia 1924 r. kpt. piech., był potem referentem w DOK nr VII w Poznaniu. Od 15 kwietnia 1931 r. w 80 pp. Tam od 1937 r. zajmował stanowisko oficera mobilizacyjnego pułku.
Podczas kampanii 1939 r. kwatermistrz 179 pp rez. Po kapitulacji oddziałów pod Kockiem (6 października) dostał się do niewoli niemieckiej. Przebywał w niej m.in. w oflagu II C w Woldenbergu.
Zmarł po 1945 r.
Odznaczony Krzyżem Walecznych, Medalem Niepodległości i srebrnym Krzyżem Zasługi.
L. Głowacki, Działania wojenne na Lubelszczyźnie w roku 1939, Lublin 1986; „Monitor Polski” nr 179/1931; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928, 1932; R. Rybka, K. Stepan, Rocznik oficerski 1939, Kraków 2006.