Bojownikom niepodległości

Rudolf Borski

(1893-1966)

Rudolf BorskiUrodził się 2 grudnia 1893 r. w Cięcinie koło Węgierskiej Górki. Syn Jerzego i Franciszki z Lindów. Ukończył szkołę ludową w Węgierskiej Górce oraz wydziałową w Żywcu, a następnie naukę zawodu formierza, odlewacza żelaza w Odlewni Żeliwa w Węgierskiej Górce. W 1912 r. powołany do służby w armii austro-węgierskiej. W czasie I wojny światowej walczył na różnych frontach. W 1916 r. dostał się do niewoli rosyjskiej. Wywieziony do obozu na Syberii. W 1923 r. powrócił do kraju. Mieszkał w Węgierskiej Górce. Pracował w tamtejszej Odlweni Żelaza. Z czasem został mistrzem odlewniczym oraz kierownikiem odlewni armatury. Zmarł 5 października 1966 r. w Węgierskiej Górce. Odznaczony Medalem Niepodległości. Żonaty (od 1925 r.) z Marią Stefek, miał córkę Eugenię (ur. 1926) i syna Edwarda (ur. 1928).

Informacja o przyznaniu odznaczenia
Monitor Polski nr 64/1937
Źródła

„Monitor Polski” nr 64/1937; Osadnictwo rodzin ewangelickich w Galicji Zachodniej w XIX wieku, www.biala.luteranie.pl (dostęp 4 VIII 2018).