Bojownikom niepodległości

Rudolf Galus

(1891–1940)

Galus Rudolf

 

Urodził się 27 maja 1891 r. w Sułkowicach pow. Myślenice. Syn Józefa i Agnieszki z Lisowskich.

Od 1903 r. uczył się w gimnazjum św. Anny w Krakowie.

W czasie I wojny światowej w Legionach Polskich. Służył w I Brygadzie. Później wcielony do armii austro-węgierskiej.

Po 1918 r. w WP. Był żołnierzem 12 pp.

Zweryfikowany jako kpt. piech. z 1 czerwca 1919, służył w 69 pp (1923). W 1924 r. był oficerem sztabu dowódcy piechoty dywizyjnej 17 DP. W 1928 r. w 77 pp. Od 10 marca 1931 r. sprawował funkcję kwatermistrza 27 baonu KOP „Snów”.

Podczas kampanii 1939 r. kwatermistrz 1 pp KOP, wchodzącego w skład 1 BGórskiej. Brał udział w walkach z Niemcami m.in. na Podhalu. Po 17 września dostał się do niewoli sowieckiej. Przebywał w obozie w Starobielsku.

W kwietniu lub maju 1940 r. zamordowany w Charkowie.

Odznaczony Medalem Niepodległości, pośmiertnie (2007) awansował na mjr.

Pośmiertnie uzyskał honorowe obywatelstwo Sułkowic, jego pamięci poświęcono tablicę w katedrze polowej WP w Warszawie oraz tablicę w Sułkowicach.

Źródła

Charków. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego, Warszawa 2003; „Monitor Polski” nr 258/1933; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928, 1932; R. Rybka, K. Stepan, Rocznik oficerski 1939, Kraków 2006; Sprawozdanie Dyrektora c.k. Gimnazyum Nowodworskiego czyli Św. Anny w Krakowie za rok szkolny 1904, Kraków 1904; Sprawozdanie Dyrektora c.k. Gimnazyum Nowodworskiego czyli Św. Anny w Krakowie za rok szkolny 1905, Kraków 1905.