Rudolf Grzegorz

Urodził się 29 marca 1914 r. w Wędryni na Śląsku Cieszyńskim. Syn Jana i Marii z d. Brauna (?).

W okresie międzywojennym mieszkał w rodzinnej miejscowości. Ukończył Szkołę Powszechną im. Stanisława Konarskiego w Cieszynie. Należał do modelarskiego kółka lotniczego przy tej szkole. W 1933 r. ukończył kurs szybowcowy w Polichnie koło Kielc, stając się pierwszym wyszkolonym polskim szybownikiem z zaolziańskiej części Śląska Cieszyńskiego. W 1934 r. został absolwentem Państwowego Gimnazjum Klasycznego im. Antoniego Osuchowskiego w Cieszynie.

Od 1935 r. pracował jako instruktor pilotażu w Szkole Szybowcowej Aeroklubu Śląskiego w Godziszowie koło Goleszowa. Członek Zw. Strzeleckiego i Ligi Obrony Powietrznej i Przeciwgazowej (wchodził w skład zarządów tych organizacji w Cieszynie).

W końcu 1934 r. podjął współpracę z Oddz. II Sztabu Głównego ps. „Marian Latawiec”. Prowadził działalność wywiadowczą na terenie Śląska Cieszyńskiego. Aresztowany w styczniu 1936 r., wkrótce został zwolniony. Aresztowany 4 lutego pod zarzutem szpiegostwa i kontaktowania się z organizacjami paramilitarnymi w Polsce,

wyrokiem sądu w Ostrawie 5 maja został skazany na dwa i pół miesiąca więzienia z zaliczeniem dotychczasowego aresztu na poczet kary.

Zamieszkał wówczas w Polsce. Ukończył kurs instruktorów sportu spadochronowego LOPP w Krakowie (14 listopada 1936 r.).

Jesienią 1937 r. podjął służbę w WP. Od 22 września do 31 grudnia był elewem dywizyjnego kursu podchorążych rezerwy piechoty przy 82 pp, po czym od 1 stycznia 1938 r. szkolił się w Szkole Podchorążych Rezerwy Lotnictwa w Dęblinie. Ukończył ją jako kpr. pchor. rez. pil. w dniu 15 października.

Od 1 lutego do 30 kwietnia 1939 r. przebywał na kursie instruktorów pilotażu przy Centrum Wyszkolenia Lotnictwa nr 1 w Radomiu-Sadkowie.

Podczas II wojny światowej we wrześniu 1939 r. zmobilizowany do WP, pełnił służbę w esk. zapasowej 2 plotn (potem część Bazy Lotniczej nr 2). Ewakuowany w kierunku wschodnim, po agresji sowieckiej 17 września przeszedł do Rumunii. Stamtąd 8 października wyruszył przez Jugosławię i Włochy do Francji, do której dotarł 13 października. Następnego dnia powołany do służby w lotnictwie. W marcu 1940 r. został przydzielony do grupy kpt. Józefa Ostrowskiego, w której służył jako pilot w szkole strzelców pokładowych École de Mitrailleurs w Pau. Po upadku Francji w czerwcu 1940 r. przedostał się do Wlk. Brytanii. W obozie w Gloucester przyjęty w skład Royal Air Force Volunteer Reserve. 5 sierpnia 1940 r. stał się żołnierzem Polskich Sił Powietrznych. Służył w nich jako tłumacz i pilot. 1 marca 1941 r. mianowany ppor. rez. pil. 10 kwietnia 1941 r. rozpoczął służbę w szkole nawigacji 6 Air Observer Navigation School w bazie RAF Staverton. Był tam odpowiedzialny za pilotowanie dwusilnikowych samolotów szkolnych. Awansował na por. rez. pil.

Zginął 6 grudnia 1941 r. na lotnisku w następstwie wypadku lotniczego. Pochowany na Cmentarzu St. Mary w Cowley.

Odznaczony Medalem Niepodległości.