Bojownikom niepodległości

Rudolf Grzegorz Linttner

(1896-po 1935)

linttner rudolfUrodził się 12 marca 1896 r. we Lwowie. Syn Józefa.

Uczył się w I gimnazjum we Lwowie.

Członek oddziału konnego „Sokoła” w tym mieście.

W czasie I wojny światowej od sierpnia 1914 r. w Legionie Wschodnim. Po jego rozwiązaniu (21 września) przeniósł się do 1 puł LP. W 1915 r. ciężko kontuzjowany w prawą nogę, po rekonwalescencji powrócił do pułku.

Po kryzysie przysięgowym w Legionach od września 1917 r. w Polskim Korpusie Posiłkowym. W następstwie przejścia II Brygady przez front pod Rarańczą (15/16 lutego 1918) internowany przez Austriaków w Huszt i Bustyahaza.

Zwolniony, został wcielony do armii austro-węgierskiej i wysłany na front włoski.

Od lipca 1918 r. w POW w Warszawie. Brał udział w rozbrajaniu Niemców w listopadzie 1918 r., po czym w stopniu wachm. automatycznie przeszedł do WP. W 1919 r. mianowany ppor. kaw. Odbył całą wojnę z bolszewikami służąc w sztabie 1 DP Leg. Potem w rezerwie. Zweryfikowany jako por. rez. tab. z 1 czerwca 1919 r.

Ukończył studia prawnicze, uzyskując doktorat.

W niepodległej Polsce mieszkał w rodzinnym mieście. Pracował jako referent prasowy oraz prawny Banku Gospodarstwa Krajowego.

Zmarł 9 czerwca 1983 r.

Odznaczony Krzyżem Niepodległości i Krzyżem Walecznych.

Informacja o przyznaniu odznaczenia
Monitor Polski nr 260/1931
Źródła

Lwów i Małopolska Wschodnia w Legionach Polskich 1914-1917, Lwów 1935; Monitor Polski” nr 260/1931; Rocznik oficerski 1923, 1924; Rocznik oficerski rezerw 1934.