Bojownikom niepodległości

Rudolf Halfar

(1884–1967)

Urodził się 12 lutego 1884 r. w Lutyni Polskiej na Śląsku Cieszyńskim. Syn Franciszka i Joanny z Babiszów.
Uczył się w gimnazjum w Cieszynie (dwie klasy), ukończył seminarium nauczycielskie w Krakowie i Wyższe Kursy Nauczycielskie w Cieszynie.
W 1903 r. należał do organizacji młodzieży polskiej na Śląsku Cieszyńskim.
Pracował na polu spółdzielczości (kasy kredytowe), a potem był nauczycielem i kierownikiem w szkołach powszechnych.
W 1914 r. powołany do armii austro-węgierskiej.
W 1918 r. referent gospodarczy w Radzie Narodowej w Cieszynie. Uczestniczył w akcji plebiscytowej na Śląsku Cieszyńskim. Aresztowany przez Czechów i skazany na karę śmierci, zbiegł do Polski.
Pracował w Amerykańskim Komitecie Dożywieniowym. Później był kierownikiem szkół powszechnych oraz od 1926 r. dyrektorem szkoły wydziałowej.
W 1930 r. został posłem na Sejm RP, wybranym w okręgu wyborczym nr 40 (Cieszyn), był członkiem klubu BBWR. Funkcję poselską sprawował do 1935 r.
Działacz polityczny i społeczny; członek Narodowo-Chrześcijańskiego Zjednoczenia Pracy (od 1934 r. członek Głównego Komitetu Wykonawczego i Sądu Organizacyjnego, od 1935 r. prezes powiatowy w Cieszynie), Zw. Śląskich Katolików, Macierzy Szkolnej, Zw. Spółdzielni Rolniczych, Tow. Przyjaciół Harcerstwa. Naczelny redaktor „Szkoły Śląskiej”.
Zastępca burmistrza, a od 1937 r. burmistrz Cieszyna.
Członek OZN. Od października 1937 r. był przewodniczącym Obwodu Cieszyńskiego, a od 1938 r. Rady Okręgowej. Od września 1938 r. przewodniczący Powiatowego Oddziału Komitetu Walki o Śląsk za Olzą. Po zajęciu Zaolzia organizował polską administrację na tym terenie.
Podczas II wojny światowej, zagrożony aresztowaniem przez Niemców, opuścił Cieszyn. Pracował jako robotnik rolny i brał udział w tajnym nauczaniu w Nowym Sączu, od 1942 r. w Sandomierzu, a potem w Różankach pod Krosnem.
W 1945 r. powrócił do Cieszyna i pracował m.in. jako dyrektor Banku Rolniczego. W 1952 r. zwolniony ze stanowiska ze względu na „sanacyjną przeszłość”, do emerytury pracował w aptece.
Zmarł 26 lutego 1967 r. w Cieszynie i został pochowany na tamtejszym Cmentarzu Komunalnym.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości.
Żonaty (od 10 II 1933) z Wandą Wolf.

Informacja o przyznaniu odznaczenia
Monitor Polski nr 179/1931
Źródła

Kto był kim w Drugiej Rzeczypospolitej, Warszawa 1994; S. Łoza: Czy wiesz kto to jest?, Warszawa 1938; „Monitor Polski” nr 179/1931; Posłowie i senatorowie Rzeczypospolitej Polskiej 1919-1939. Słownik biograficzny t. II, Warszawa 2000.